16-10-2005 Deze zondagmorgen hadden wij een feestje, dus geen
fietsen vandaag, je weet hoe zoiets kan aflopen na een paar biertjes. Dus samen
de wandelschoenen aangetrokken en het nuttige met het aangename combineren en
te voet richting Wissel, 9,2 km voor de statistisi. Onderweg genietend van de
zondagsrust en al die prachtige herfstkleuren, heerlijk zoiets moeten jullie
ook eens doen. Het was wel wat aan de frisse kant (6,5°), maar de winterjas
hoefde nog niet aan want het zonnetje kwam al lekker op. Toch raakte ik in de
buurt van ´t Loar aan het twijfelen of de winter nú al in aantocht
was, ik dacht de wilde ganzen al te horen? Zal ik wel fout hebben vroeg ik mij
af of ´t zijn de ganzen van Frietje geweest? Even later werd het gekwaak
toch echt duidelijker, mijn eega hoorde het nu ook en was al even verbaasd.
En het kwam ook nog steeds dichter bij ook, wel uit zuidelijke richting dus
deze moesten ook aardig van slag zijn. Toen wij omkeken werd alles snel duidelijk
en was het mysterie snel opgelost.
De dames van Het Zeemleren Lapje (vijf vrouw sterk) waren in aantocht voor hun
tochtje op de ATB en kwekten er vrolijk op los. Het zag er gezellig uit maar
kan mij nu wel voorstellen dat zij zelden wild zullen zien in het bos, deze
horen ze reeds van kilometers ver aankomen. Na gestopt te zijn en een praatje
over ????????????????? en het beoordelen van een nieuw ????????? voor de dames
en enkele foto´s stapten ze weer op de fiets. In voorbereiding op de Emster
veldtoertocht van komende zaterdag moesten er nog wat kilometers afgelegd worden.
Hiervan heb ik nog enkele foto´s mogen ontvangen en zag er prachtig uit,
Hetty zal hierbij nog een verhaaltje schrijven (ja toch) dan komen deze ook
op de website.
Er zit nog meer aan te komen bij de dames, dus houdt de website de komende weken
in de gaten.
Wat werd hier aan de dames getoond?????????? binnenkort meer
Woensdagmiddag iets voor drieën aan de Hongerstroat. De lokale pers was
aanwezig want Brander had een oproep gedaan aan alle Lapjes om hem te helpen
en de fotograaf van het plaatselijke sufferdje zou al de hulpvaardigheid op
de gevoelige plaat vastleggen. Een oproep en je weet meteen wie je vrienden
zijn. Iedereen heeft in zijn leven wel eens een kruiwagen nodig en nu was die
kans er. De kruiwagens stonden in gelid te wachten op al die hulpvaardige handen.
Maar helaas, pindakaas. Het was ontzettend stil rond het knusse keuterboerderijtje.
De volgende scenario’s zijn mogelijk:
------1. Brander stort zich met overgave in het
betonstorten en stort na afloop lichamelijk en psychisch totaal in.
------2. Brander heeft na de klus zo’n bereconditie
dat hij de rest van de winter iedereen aan gort rijdt.
------3. Brander heeft zo’n dorst na afloop
dat hij alle drie koud gezette kratten bier in z’n eentje nuttigt en de
rest van de winter iedereen op hem moeten wachten.
Zaterdag, eind van de middag, weten wij meer.
Woensdagmiddag 12 oktober, na weken hard binnen werken met prachtig weer buiten
kan ik het niet laten voor mijzelf een vrije middag in te plannen. Alle verhalen
over betonstorten kunnen mij gestolen worden, ik ga samen met KoGaatje en Biston
op de ATB de bos in. Om toch het nuttige met het aangename te verenigen rijden
we de route van de veldtoertocht van HDKS. Aan de hand van Biston krijgen we
zo ook een aardig beeld over de zwaarte van de route. Het was regelmatig wachten,
dus best wel pittig dachten wij. Erik was in de veronderstelling dat we veel
harder reden dan afgelopen zaterdag, het gemiddelde lag nu lager dus die vlieger
ging niet op. Op de bananenbult aangekomen was het heerlijk toeven in het najaarszonnetje,
een luie stoel erbij en we waren nooit meer thuisgekomen.
Al pratend kwam het betonstorten aan de orde, is dit nu wel of niet serieus
vroeg Biston zich hardop af. En op een gegeven moment kregen we toch een beetje
een schuldgevoel daar op de heide. Wij in het zweet tijdens een heerlijke fietstocht
en Brander druk in de weer met al dat beton, (wat is het leven toch mooi).
We spraken af de snelste route terug naar de Hoggerstroate te nemen om even
te gaan kijken hoever de werkzaamheden waren, niet na eerst nog een paar leuke
paden te nemen.
Aangekomen bij Brander toch een tegenvaller, de betonmixer stond nog op de oprit
te draaien. Brander tot zijn enkels in de beton, Cis en zoon Martin achter de
kruiwagen voor het zware werk, zijn dochter hield op het terras de vorderingen
in de gaten. Maar Lapjes steken graag de handen uit de mouwen en Biston had
al snel een kruiwagen te pakken. Op zijn fietsschoenen en met helm op liep hij
beton aan te voeren, je kon wel zien dat dit niet zijn dagelijks werk is. Uw
paparazzi nam na een aantal foto´s gemaakt te hebben, maar snel de kruiwagen
van Cis over en even later op de knieën voor een glad resultaat. Er waren
helaas niet genoeg kruiwagens, maar KoGaatje wilde ook nog wel tenminste één
kruiwagen beton storten, wat ook gebeurde. In no time was de beton op en kon
het geheel glad afgestreken worden, "vele handen maken licht werk"
bleek maar weer eens.
Brander was zo onder de indruk en blij met onze hulpvaardigheid dat hij ons
uitnodigde voor een biertje, dat we hier eigenlijk voor waren gekomen hebben
we maar niet verteld. Maar het vloertje lag er mooi bij en mag gezien worden.
Volgende week de verdiepingsvloer????
55 hoeratjes voor KoGaatje!!!!
Op de eerste oktober weer de eerste zaterdagse ATB-rit. Acht man vertrokken
vanaf de Waterstraat en het was nog wel even wennen voor de meesten. Heel veel
pauzes onderweg (o.a. 1 lekke band en 2 valpartijen) en dus niet zo veel kilometers
(zo’n 38). Het was prachtig weer, maar de regen die nog de hele morgen
gevallen was had wel voor de nodige modder gezorgd. Na afloop kon er wat genuttigd
worden bij de jarige Ruud.
(tekst Ruud)
Als paparazzi moet je natuurlijk wel op de hoogte blijven van het reilen
en zeilen van de leden. Kon vandaag helaas niet zelf fietsen i.v.m. andere werkzaamheden
en nog wat lichamelijke klachten die gelukkig weer bijna tot het verleden behoren.
Dus ook maar even bij KoGaatje langs om te zien of ze zich een beetje gedragen,........
en een sapje natuurlijk.
De grootste drinkers zaten rustig aan de tafel met een sapje en een hapje, de
meer sportieve mensen waren al naar huis doorgereden. Misten ze toch mooi weer
die lekkere eigen klaargemaakte warme hap van onze Ruud, bier was er genoeg
om de mond hierna te kunnen blussen.
Kreeg ook nog een ingezonden berichtje van Kala.......Fred. Klik
hier
Hij heeft eindelijk de goede weg gevonden.........................de digitale
snelweg!
de eerste crossrit zit erop
erik b houtlul,paus igno,jarige ruud,fried,bronzige theo
en cannondalen jan waren van de partij.
het was mooi weer,biston was aan de late kant,er gingen een paar scherpe opmerkingen over en weer,toen gingen we.
onder weg kreeg theo een lekke band,dat kwam fried wel goed uit want die zat een potje te gapen en hij had last van zijn rug
onder weg kwamen we een paar cannondale rijders tegen
[een paar fijne jongens]
daarna gingen ze een biertje drinken bij ruud
groetjes van de cannondale in de grondverf