Updates van 2004

Donderdag 30 december

Updeet van de week
Zo daar zijn we weer...De kerstdagen weer achter de rug en het oud en nieuw voor de boeg. Het is toch wel een vreemde gewaarwording om hier in deze uithoek van de wereld de feestdagen door te brengen. Het heeft helemaal niet zo geleefd bij mij en mijn tijdelijke vriendjes. Normaliter in NL wordt je door allerlei zaken zoals TV, winkeletalages, ongevraagde brievenbusreclame enzovoort klaargestoomd voor het jaarlijkse bachenaal van zuipen, vreten en vuurwerk, maar hier is dat natuurlijk niet het geval. TV hebben we hier wel, maar daar wordt alleen het nieuws en Sesamstraat op uitgezonden (is een soort wereldradio maar dan met bewegende beelden...), kranten ijlen hier nogal na qua actualiteit...er stond hier onlangs in de krant dat Elvis Presley overleden was en ongewenste reclames zie je hier niet omdat hier geen brievenbus voor de poort staat. Als die al er zou staan, was die ongetwijfeld al door locals uit de grond getrokken om met folders en al als brandstof te worden gebruikt. Er is hier nogal een gebrek aan allerlei, voor ons heel normale zaken, zoals water, elektrischiteit en brandstof. Op de meest onmogelijke tijden valt hier bij de plaatselijke bevolking de elektrischiteitstoevoer uit omdat er een gebrek is aan brandstof voor de centrales. Klinkt natuurlijk raar voor een land waar zo'n beetje de meeste olie ter wereld in de grond zit. Maar er zijn hier allerlei hangjassen die die olie hier zelf uit de pijpleidingen tappen en daarbij niet al te handig te werk gaan. Zo was er gisteren een stelletje nono's die dachten dat ze de olieleiding 'kraakten', maar zich vergisten en de gasleiding openboorden....Je kunt het wel nagaan wat er gebeurde, vonkje erbij en een mannelijke explosie was het gevolg en twee overgeleden Irakeesjes.
Over overleden Irakeesjes gesproken; 2e & 3e kerstdag een ritje naar het zuiden gemaakt en weer retour (700 km) en dan moet je hier goed op het overige verkeer letten. Zo viel het mij op dat je hier veel auto's ziet met houten ski-boxen op het dak geknoopt. Nu staat dit landje niet echt bekend om de vele wintersport mogelijkheden, dus ik heb maar eens gevraagd aan mensen die het kunnen weten wat het nu precies was. In die kist op het dak ligt dus gewoon een overgeleden familielid....Die gaan ze begraven in diens geboorteplaats. Gewoon in een houten kist op het dak van de auto, vastzetten met sjorbanden en gaaaaz.........Wel bizar, heb er wel een foto van gemaakt.
Hele stukken door de woestijn over een zesbaans snelweg, waar je echt niets anders ziet dan zand, zand en nog eens zand met hier en daar een stuk zand...Bomen zie je hier alleen maar in de buurt van de rivieren en in oases. Waar een beetje lage struikjes staan zie je gelijk herders met kuddes potentieel shoarmavlees en/of drommedarissen. Er leven hier echt veel mensen gewoon in de woestijn als nomaden (zijn het ook natuurlijk.. ) die leven van wat de schapies en de drommies opleveren. Pa en de zoontjes sjouwen met de kuddes door de woestijn en mams en de dochters zoeken iets brandbaars om het eten op klaar te maken. Voor ons misschien moeilijk voor te stellen dat mensen zo kunnen leven, maar hier weten ze waarschijnlijk niet anders.
Op de terugweg nog wel weer even op de Amerikaanse base lekker vet gelunchd met een paar fijne pizzapunten, een hamburger en eggrolls....jammie. Na de lunch had ik nog 10 minuten en heb ik ff op een paaltje foto's zitten maken van verschillende uitvoeringenvan Hummers....toch wel mooi hoor, zo'n grommende Amerikaan en dan ben ik niet eens autoliefhebber.
Ook nog (live) kennis gemaakt met een collega die ik dagelijks aan de telefoon heb die instructeur is bij de CRT (Circuit Rijvaardigheids Training) en in de Suzuki SV 650 klasse heeft meegereden dit jaar (6e in de eindstand). Heb natuurlijk gelijk gevraagd hoe je daar instructeur wordt, maar ik voldeed aan alle eisen behalve het representatieve uiterlijk...Natuurlijk de foto's op de site van het lapje laten zien en hij vond het er goed uit zien, het bovenlichaam kon meer naar buiten volgens hem, dus ik loop nu al steeds helemaal scheef.....
Als je de bijlage kunt openenzie je een foto van mijn persoontje en Cor zien net voor het kerstdiner. We waren voor de gelegenheid, dankzij Poemie, netjes gekleed zoals je kunt zien. De maaltijd op zich was wel gezellig en de KMar trad i.p.v. verbaliserend, nu bedienend op. Dat ze dit niet gewend waren bleek wel toen een wachtmeester drie bakjes saus in de nek van een van onze dokters kieperde...She was niet amused...wij wel!!! Toen de boel een beetje begon in te kakken zijn we maar begonnen met het lepeltje en vorkje 'slaan'. Binnen no time was het weer gezellig en vloog het plastic bestek door de lucht. Geluukig werd Cor aangekeken door de baas als aanstichter...Was hij heel verbaasd over, want normaal doet hij zoiets niet....
Op kerstavond hier naar de kerst-mis geweest. Had hier eerst niet zo'n behoefte, maar achteraf had ik het niet willen missen. Het is toch een moment van bezinning en je hebt ff een moment dat je even diep aan de dierbaren thuis kunt denken en dat beroert je dan toch wel. Men had hier een koortje met twee gitaristen onder de Camp Smitty bevolking geregeld en dat klonk zeker niet onverdienstelijk.
Wanneer jullie op de www.nldetirak.nl site kijken kun je zien dat er bij onze Japanse collegas een feestje geweest is. Ik zou daar ook heen gaan, maar door de werkzaamheden hier ging dat even niet door, maar het was wel heel mooi geweest met allerlei traditionele Japanse dingen.
Afgelopen week had ik hier een logistiek probleem; de gel was op en in die trieste toko op het kamp waar ze dit horen te verkopen was niets meer. Dus een oplossing zou kunnen zijn een stuk van het haar afknippen, ik op zoek naar een kapper....die is hier wel in de stad (zie de site) maar ik ben geen C-BG, dus ze brengen mij niet met force-protection daar naar toe.....Dus maar aan een collega gevraagd of die iets kon betekenen. Nou dat kon hij.....Ik loop nu rond met een coupe 'Tsjernobil'......Poemie al vast een fotootje gestuurd en die vond het geloof ik niet zo fraai en ik moet zeggen dat het voor mij ook wennen is. Erg koud aan het koppie 's morgens en 's avonds. Daarentegen heb ik in de ochtend wel een kwartier over....hoef nu niet meer mijn weelderige haardos te fohnen....
Voor wat betreft de post zit ik hier goed; heb al van diverse mensen DVD's gehad, varierend van Martin Gaus natuurfilms tot Gohst Rider in Europe en Waterboy tot The best of Live cd. En natuurlijk niet te vergeten een paar fijne handgebreide sokken....Verder veeeeeeel snoeperij en vakliteratuur (fiets en motorbladen) en natuurlijk de vele kersten nieuwjaars kaarten! Hiervoor DRIEWERF DANKEWEL!!!!! En ook voor de mensen die mijn Loempiaatje door de feestdagen heenslepen (hebben gesleept..), gooi ik er nog een extra DAKEWEL achteraan. Klasse met een grote K.
Voor het overige wens ik iedereen vanuit dit zonnige oord (graadje of 20 overdag....ja, ja, geen nadeel zonder voordeel) een hele fijne jaarwisseling en kijk uit met vuurwerk!

Groetjes van Jan K (met badmuts) uut de desert!

Donderdag 23 december

Hallo vriendjes en vriendinnetjes in NL,

Hou daar ben ik weer vanuit de woestijn in het midden oosten. Ik krijg de indruk, gezien de reacties die ik van sommigen krijg, dat men de epistels die ik vanaf deze zijde van de wereld naar jullie toe stuur, wel op prijs gesteld worden. En ik ben natuurlijk de beroerdste niet om dit voort te zetten, als ik jullie daar een plezier mee doe.
Ben weer redelijk hersteld van een ontluikend griepje dat afgelopen week de kop opstak. Kwestie van veel kiwi's eten, goed kauwen, bewust roken , geen alcohol, vroeg opstaan, veel sporten, hard werken en laat naar bed....een paar van deze redenen zullen niet echt hebben geholpen om echt op te knappen...
Hier op dit 'fijne vakantiepark' is het lekker rustig en hopelijk blijft dit ook nog een tijd zo, want het is hier 's nachts veeeel te koud om in de bunker te gaan zitten. Het heeft hier vorige week al gevroren. Er hingen ijspegels aan de kranen en dan moet je je buiten wassen en scheren. Nou ik kan je verzekeren dat gaat niet met een ijspegel.....Dus iedereen met flessen water in de weer en zo was het dus ook weer opgelost. Het is op dit ogenblik stralend weer en we hebben de airco maar weer ingeschakeld om de temperatuur in de werktent weer op iets dragelijker niveau te krijgen. Het grote nadeel van deze tijd hier, en dat is ook de reden dat iedereen hier loopt te snotteren, is het feit dat wanneer de plaatselijke Ayatollah hier buiten het licht uit doet, hij ook geliijk de kachel uit doet.....De temperatuur gaat dan gelijk naar 0. Maar laat ik niet klagen, want morgen gaat het weer regenen en dat blijft de kerstdagen zo. Dus ziet het er niet naar uit dat we een witte kerst zullen krijgen....
Afgelopen week was hier op dit kamp een Chinook helikopter, kennen jullie wel, dat is zo'n hele grote met twee van die ventilatoren op het dak. Hier zie je ze niet zoveel, maar dit was een Engelse heli die ff een tussenlanding maakte om te tanken. Niets bijzonders zou je zeggen, maar deze heli vloog van hier naar het japanse kamp iets verderop. Daar aangekomen moest de piloot zijn heli op een heli-landingsplaats neer zetten. Hij had daar de keus uit drie plaatsen. Twee waar hij met die vliegende autibus op paste en een waar hij niet op paste......en je raadt het al; het ging niet passen..Wat wil het geval, de Jappen hebben net als wij en de Engelsen, radargestuurde luchtverkenners. Alleen hebben zij daar kleine heli's voor, die ongeveer 2,5 meter lang zijn en die hebben een eigen kleine heli-strip. Daar ging dus die grote Chinook op landen. Met die twee ventilatoren produceren ze een enorme 'downwash' en het gevolg was twee weggewaaide japanse heli's en tenten die omgewaaid waren. Als ik die Engelse piloot was zou ik hari-kiri plegen, want als die schade op zijn salaris gaan inhouden, gaat deze jongeman een slecht jaar tegemoet....
Gisteren nog ff op het japanse kamp geweest om de post voor de drie landgenoten te bezorgen en daar uiteraard japans geluncht met allerlei rare hapjes waarvan je maar beter niet kunt weten wat het is.....wel netjes m'n bordje leeggegeten met de stokjes! Nu hebben japanners iets andere tafelmanieren dan ons en dat is wel wennen. Ze zitten vreselijk te slurpen en laten boeren en ik verdenk ze ervan dat ze ook scheten laten aan tafel...Had echt het idee dat ik met de leden van het Zeemleren Lapje aan tafel zat..... Is wel grappig zo'n slurpende spleetoog naast je die op alles wat je hem vraagt 'Yes, Yes' roept en er dus niets van begrijpt.
Maandag naar de 'schietbaan' geweest om onze schietvaardigheid op peil te houden. Dat is hier gelukkig vrij gemakkelijk, want hier hebben we geen last van hinderwetvergunningen en lastige omwonenden die gelijk aan de telefoon gaan hangen. Nee, hier rijden we de woestijn in en richten daar een provisorische schietbaan in en knallen maar....Wel was het bijzonder koud in de vroege ochtend...we moesten een halfuurtje in een open vrachtauto zitten, dus warm aangekleed stonden we allemaal klaar voor vertrek. Moest ik weer als bijrijder voor in de auto...bij de verwarming. Lekker zweten hoor....! De weg naar de 'schietbaan' ging over de plaatselijke vuilstort, tenminste er lag meer vuil dan gebruikelijk hier in dit land. Her en der zag je mensen tussen het vuil zoeken of er nog iets bruikbaars/branbaars tussen lag. Ook een manier om de dag door te komen, maar wat moet je anders als je niets hebt...
De doelen waarop we schoten waren A4 papieren die op lege mortierkokers waren geplakt en later opgeblazen chirurgen handschoenen en lege waterflessen. Was wel weer een leuke onderbreking van de dagelijkse gang van zaken. Hulzen rapen hoefde niet, dat gaat hier ook iets makkelijker dan thuis, maar toch bleef er niets liggen. We reden weg en er kwamen gelijk vier locals van een zandduin rennen om de hulzen op te rapen. Die zijn van koper en zullen dus ook geld op brengen. Kun je toch zeggen dat we daar de plaatselijke bevolking weer mee helpen....
Vanmorgen de reportage van 2 vandaag gezien die jullie zaterdag hebben gezien. Ik vond het een positief beeld dat Martijn Delaere liet zien van ons werk al was het wel weinig wat er te zien was van onze werkomgeving. Afgelopen week is er ook iets bij RTL4 geweest, daar was meer te zien van ons kampement.
Verder wil ik iedereen die mij hier kaartjes, pakketjes en/of een mailtjes sturen hartelijk danken, want zonder nu gelijk sentimenteel te worden, is het toch heel fijn om van het 'thuisfront' te vernemen dat het ook daar goed gaat en dat men mij (nog) niet vergeten is. Ook iedereen die Reny door deze moeilijke tijden heen helpen; bedankt en 'keep up the good work'

Iedereen een hele fijne kerst en niet te veel eten, want met minder kan het ook. Dat heb ik hier in de omgeving gezien....

Groetjes van Jan uut de desert (zie foto boven)

Donderdag 16 december

Hallo thuisblijvers,
Even een tip voor diegenen die geintreseerd zijn in ons werk op de uitzending; Zaterdag 18 december 2004 wordt,volgens ingewijden alhier, in het programma Twee Vandaag een reportage van ongeveer 15 minuten over ons werk alhier uitgezonden.
Afgelopen week is hier een journalist van o.a. dat programma geweest en die heeft hier veel op het kamp en in de stad gefilmd. Dat wil zeggen; hij heeft de camera aan een korporaal van ons, die een hobby filmer is, gegeven en hij regiseerde en schreef/hield de microfoon vast.
Reny als jij dat voor mij wilt opnemen? Voor de rest wens ik iedereen een bijzonder goed weekend en ik ga, als de griep niet doorzet, morgenavond weer barbequen....
Groet'n Jan K

Woensdag 15 december

Hallo allemaal,
Het was me het weekje wel weer....poe, poe, nou , nou....Maar zonder gekheid, het is qua activiteiten hier in de regio gelukkig redelijk rustig. We horen hier wel via allerlei informatiekanalen dat er in dit land van alles aan de hand is en het wel degelijk crisis is in veel delen. Gelukkig voor ons is dat niet in deze provincie het geval, op een paar kleine incidenten na die zich beperken tot schotenwisselingen tussen Irakezen onderling en er wordt veel munitie en ander oorlogstuig gevonden. Maar andere legereenheden liggen regelmatig onder vuur (voor de beeldvorming gisteren 44 gevallen) en daar vallen ook regelmatig gewonden en ook doden. Dit is vooral in Bagdad en Falluya het geval. er zitten ook landgenoten van ons in Bagdad en onze C is daar vorige week geweest en die kon ons verzekeren dat het daar geen pretje is met mortierinslagen en allerlei andere aanslagen.
Nee, wat dat betreft ben ik gelukkig dat ik op dit plekje zit en ik wil ook graag dat het hier zo kalm blijf zoals het nu is.
Maar nu weer iets luchtiger berichtgeving, want er gebeuren hier natuurlijk ook nog steeds dingen die leuk genoeg zijn om te vermelden.
Afgelopen zaterdag hadden we met het medisch personeel een afspraak dat ze bij onze sectie een oefening gingen houden. Ze wilden hun specialisten trainen om een hartaanval te behandelen en hadden daarvoor een persoon >40 jaar voor nodig. Nu ben ik natuurlijk al ver boven die leeftijd, maar collega Cor gaatt daar nog veel verder overheen.....Dus Cor moest op zaterdagmorgen 'hartaanval gereed' geschminkt worden (bleke huid, paarse lippen en bezweet hoofd) Nou dat zag er echt uit, alleen die zweetdruppels, dat zijn we niet gewend van hem en dat stond dus heel raar....Ik moest als naaste collega de melding doen naar het mogos en dat ging ongeveer als volgt; "Hallo, met de sm Peppie....mijn collega, kapitein Kokkie, voelt zich niet goed. Hij heeft het idee dat er een olifant op z'n borst zit en heeft pijn in z'n schouder....kan er iemand langs komen?"
Nu moeten jullie weten dat er hier op het kampje een luitenant (V) werkt, die zo verschrikkelijk dik is dat we die de luiteFant noemen. Dat mens heeft echt 'The ass off the century' Dus we hadden al de grootste lol bij het idee dat die mevrouw op de borst van Cor zat...Maar toen de ambulance arriveerde waas het snel gedaan met de lol...Ze hadden ook een reanimatie-pop (Rubberen Annie) klaarliggen en de dokter vroeg wie er kon reanimeren...kon ik niet natuurlijk, maar zij vond van wel (heb er uiteraard wel les in gehad voor we op uitzending gingen...) Terwijl de dokter en de AMV'er met Cor bezig waren moest ik de beademing en reanimatie van Annie verzorgen. Mensen die in de verzorging zitten weten uiteraard dat dit best wel een vermoeiende bezigheid kan zijn...ik weet het nu ook....Zeker een kwartier aan het reanimeren geweest tot 'Cor' het weer deed. Had toen de palen zweet wel op de kop staan. Dus als de fietsers van het HZL dat ze de enigen waren die zich zaterdag hebben ingespannen, dan hebben ze het mooi mis....Maar het verhaal is nog nietaf....Cor werd dus aan het infuus en hartbewaking in de ambulance afgevoerd naar het mogos, waar de behandeling verder werd voortgezet, maar waar ik niet bij was.....Nu heeft Cor, ook al is hij naakt, altijd een mooi mohair truitje aan....en daar hebben de artsen nu twee grote gaten ingeschoren om allerlei meetapparatuur op te plakken....doodzonde natuurlijk. Ook voor het beloofde schaapscheerdersfeest wat we hier gaan organiseren (heb ik de collega's in 't Harde beloofd) is dit natuurlijk een streep door de rekening. Die grote gaten moeten natuurlijk wel weer dichtgegroeid zijn....
Nog even een paar militaire berichten....Onze Engelse collega's die hier met een soort RPV staan en die ook veel gebruiken, hadden ook een gevalletje pech....Vanmorgen is er eentje van de radar verdwenen en ook na een grote zoekaktie met heli's, nog niet terug gevonden...Dus mochten jullie ergens een 3 meter lang, grijs vliegtuigje met een enorme camera onder aan z'n buik, in de tuin vinden., mail dat dan ff....
Ook deze week pas twee keer gebarbequed, zaterdag en dinsdag...errug vervelend, ik weet het maar je kunt niet altijd nee zeggen natuurlijk. Wel gek, want thuis gaat er geen mens met 3 graden buiten staan bbq'en en hier staan we met de dikke jas en de blikjes naast het vlees op de bbq, maar het was wel gezellig...Nu ik er over na denk, is dit volgens mij de eerste keer dat ik bbq zonder een biertje...Moesten we maar geen gewoonte van maken.
Nu de Sint weer op z'n drommedaris is opgerot, wordt het ook hier al een beetje kersterig. De ingevlogen KunstKerstbomen staan al overal opgetuigd en de hoeveelheid post begint grote hoeveelheden aan te nemen....Gelukkig zitten er ook pakjes voor ondergetekende bij...Waarvoor mijn gigantische dank Poemie, Papa en Mama, Pretletters, Jan en Mierrr, Ome Joho en Great, zus en zwager. Ik ben dan ook al aardig bezig om ons knusse huisje nog knusser te maken. Ook krijg ik gelukkig regelmatig een kaartje van vriendjes en vriendinnetjes. Hoewel ik daar voorheen altijd een beetje lacherig over deed, vind ik het nu wel heel fijn om iets tastbaars van huis en omgeving in handen te hebben. O ja, de eerste DVD is binnen...een live registratie van een ACDC concert. Klasse Leo B. Heb hem vanavond al hier op de pc ingekeken..ziet er koosjer uit.
Ik ga nu mijn pakjes van Poemie verder uitpakken, (heb er al twee kerststropdassen uitgehaald voor het kerst diner..Cor had hem al om...de stropdas dan...)
Tot de volgende keer maarr weerr, de groeten en shalohm.......

Jan uut de desert, die toch liever in Voas'n is...

Dinsdag 7 december, deel 5

Hallo daar issie weer ....

Zo Sinterklaas is weer achter de rug en heeft mij niet meegenomen in zijn zak Een verdwaalde Sint (helaas zou ik bijna zeggen...) maar vooruit, het is niet anders. Jullie hebben ongetwijfeld al de foto's gezien via Reny en als je die niet gezien hebt; op www.hetzeemlerenlapje.nl en www.nldetirak.nl zijn meer foto's van deze bijzondere sinterklaasviering met bijzondere schimmel te zien. In de morgen hadden we hier de beroemde Sint Nicolaascross, wat inhield dat we 2 rondjes aan de binnenkant van het kamp a 2575 meter moesten lopen. er stond 111 man/vrouw aan de start en uw scribent wist na 20.30 min als 13e te finishen. Aan de finish wachte mij een fijne chocoladeletter als beloning voor deze inspanning, zodat de calorien er weer snel bij zaten...Mijn veel meer sportende collega Cor, wist het met zijn goddeloze lichaam niet verder te schoppen dan de 73e plaats. Dat lijkt niet slecht, maar hij heeft wel twee jaar meer kunnen trainen....dus het is eigenlijk een grote schande....
Vorige week heb ik tussen de grote drukte door een paar uurtjes de ruimte gehad om iets cultureels te ondernemen. Bij een grote legerbase een stuk zuidelijker van ons, ligt de oudheidkundige opgraving 'Ur'. De meeste goddelozen onder jullie zal dit niks zeggen, maar Ur der Chaldeen is bekend als de geboorteplaats van Abraham. Deze wordt door alle geloven (Christenen en moslims) als vader van alle volkeren gezien. Daarom is dit ook voor de moslims een reden geweest om deze plaats helemaal op te knappen (voor Iraakse begrippen dan....) Ook zijn op deze plaats diverse tempels van de maangod e.d. Het huis waar Abraham zou zijn geboren is helemaal opnieuw opgebouwd zonder dak, zodat je van bovenaf (je kunt over de muren lopen) het hele huis kunt bekijken. Nou ik kan jullie vertellen dat de vader van Abraham de broek niet kapot had. Dat was een aardig optrekje. Verder waren er nog veel graven van koningen en andere hoogwaardigheidsbekleders te zien. Ik heb daar een plaatselijke Ali Baba gevraagd om iets meer te vertellen over het een en ander (Hij was daar de gids, dus dat kwam goed uit...) en dat was heel grappig; Het leek net een juke-box; je gooit er een kwartje in en hij draait net zolang tot het verhaal afgelopen is, zonder dat je er ook maar een woord tussen kreeg.....
De lunch hadden we gepland op de nabije Amerikaanse base; geen wonder dat al die Amerikanen moddervet zijn. Ze hebben daar zelfs een Burger King in fucking Irak of all places....Hebben wij niet gegeten, maar in de gewone mess kon je je ook helemaal volstouwen met pizza punten, vette worsten en meer van dat 'gezonde' spul..Voor de autoliefhebbers; de foto die op de lapjes site te zien is en die Reny heeft rondgemaild is ook daar gemaakt. Lekker stoer bij een HumVee (Hummer) die daar in tientallen uitvoeringen rondrijden. Volgens de kenners is onze MB echter beter voor het normale patrouillewerk, doordat hij minder breed is. Het blijft echter wel een bijzonder geil appieraat....
Iets serieuzer was de heen- en terugreis. Hoewel we richting het veiliger zuiden reden, moet je wel zeer goed uitkijken. Niet zozeer op allerlei geboefte, maar meer op idioten die denken dat ze kunnen autorijden. Heb inhaalmanouvres gezien die in NL geheid op TV waren gekomen, maar hier de normaalste zaak van de wereld zijn. Op de terugweg dan ook een fraai frontaaltje gezien...Wat verder opviel was de ontstellende armoede die je hier ziet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik af en toe een brok in m'n keel kreeg bij het zien van sommige zaken. Echt in the middle of nowhere staan soms kleine kinderen heel enthousiast te zwaaien. Als je dan ziet waar die wonen. In NL krijg je als boer een enorme boete als je in zo'n krot je kippen huisvest...Ook zie je veel tenten in de woestijn waar nomaden leven met een paar geiten/schapen. Daar staan dan vaak kinderen en soms ook ouderen, met lege waterflessen langs de kant, in de hoop dat ze wat water krijgen. We hebben echter strikte orders om niet te stoppen langs de route, en mogen dan ook geen water geven hoe graag je ook zou willen...
Vandaag op werkbezoek geweest bij onze Japanse collega's die een paar kilometer verderop wonen. Die jongens hebben het goed voor elkaar, alles staat daar in het lood en waterpas. Hesco's staan als langs een lineaaltje en het hele kamp staat op een halve meter grint. Dat is dus minder modder, want het heeft de afgelopen nacht en vandaag behoorlijk geregend. Bijzonder vriendelijk volkje...dat wel.Ze zeggen overal Yes, yes op, ook al hebben ze er geen ruk van begrepen, want er zijn er maar een paar die daar engels praten. We werden wal als echte gasten ontvangen met eenlekker bakje zeewierthee en tijdens de lunch, spagettie bolognese met patat en kip, werd er een fijn bakje rozeblaadjes thee geserveerd...niet te zuipen en die rozeblaadjes bleven aan m'n tanden plakken...We gaan met die Jappen een soort uitwisselingsprogramma opzetten op zowel zakelijk als ook op sportief gebied. Gaat ongetwijfeld een vervolg krijgen....Heb daar nog wel ff in een massagestoel gezeten. Dat is een appieraat van $10.000 waar een digitale Japanse mevrouw je in de eigen japanse taal verteld op welk knopje je moet drukken. Ik zal wel op de verkeerde knopjes gedrukt hebben, want het kwam op mij over als een middeleeuws martelwerktuig....
Voor wat betreft mijn werkzaamheden hier is het echt druk, dus af en toe een uitstapje zoals hierboven beschreven is dan ook een welkome afwisseling voor mij. Dagen van 15 uur zijn eerder regel dan uitzondering en er wordt veel geist van het improvisatie vermogen van ons. Er komen van alllerlei peronenn om wat voor reden dan ook naar dit land en die moeten ook een keer weer terug. Vooral opa's die in NL 'omvallen' zijn er de oorzaak van dat we veel mensen voor verlof terug moeten sturen. En die zet je hier niet zomaar op de trein richting Q8....
Maar voor de rest gaat het hier goed en is het bij tijd en wijle wel heel erg gezellig...dus wat dat betreft hoeven jullie geen medelijden met mij te hebben.
Wat wel heel erg welkom is zijn kopien van DVD's....onze home-cinemaset is inmiddels gearriveerd en werkt dankzij het draadloze zendersysteem van Ivo goed...waarvoor dank, ook namens Cor, dus laat maar komen die film's e.d.

Nou genoeg getypt en tot de volgende keer maar weer.
Doe iedereen de groeten, denk aan ons, dan denk ik aan jullie! Ik ga nu nog ff sporten
Groetjes van jullie strijder in den vreemde en shalom

Dinsdag 30 november, deel 4

Ja hoor daar istie weer, de wekelijkse update uit de desert,

Hoe is het bij jullie in het vreselijk koude en natte Holland? Hier is het zo onderhand ook winter aan het worden.....Overdag schijnt de laatste paar dagen wel weer de zon volop, maar zodra die achter de horizon is verdwenen doen ze ook gelijk de kachel uit, lijkt het wel. De temperatuur keldert dan gelijk net zo hard als indertijd de aandelen Fokker en Baan... 'S nachts slapen we met de airco op standje verwarmen, want de isolatiewaarde van onze nieuwe bungalow is niet zoals we die in NL gewend zijn en ik slaap hier onder mijn zomerdekbedje....Ook onze werktent moeten we overdag al bijverwarmen met electrische radiatoren. Nee, het is niet zoals de folders hadden beloofd! Alhoewel het wel een fijne temperatuur (20 graden) is om in te werken.

Vanmorgen werden we onaangenaam verrast met het feit dat we geen water hadden. Nu vond ik dat niet zo erg, maar diegene die net de WC eend had gevoerd had toch even een uitdaging om de zojuist gedeponeerde bolus weg te drukken....De oorzaak van dit ongemak is gelegen in het feit dat men hier nog niet genoeg de 'waterdicipliene' hanteert. Als je hier gaat douchen is het de bedoeling dat je jezelf even nat maakt, de douche uitzet, jezelf insopt en daarna weer afspoeld. Maar zolang je mongolen hebt die denken een kwartier onder het (kostbare) stromende water te moeten blijven staan, kan het dus gebeuren dat het op is. Ook water is midden in de woestijn niet overal makkelijk verkrijgbaar.....

Iedereen heeft ongetwijfeld in de media gehoort dat hier in de buurt voriige week woensdag iets aan de hand is geweest, waardoor we twee uur in de bunker hebben gezeten. Zoals gewoonlijk met de pers, is het hier en daar weer behoorlijk aangedikt...Tot ik in de bunker zat, had ik niet door dat het een echt alarm was....We hadden nl niets gehoord wat op een ontploffing leek. Maar er waren ooggetuigen die richting stad (ongeveer 5 km verder) een lichtflits hadden gezien en iets door de lucht hadden zien gaan. Vermoedelijk waren het lokale schapeneukers die het met elkaar aan de stok hadden, want er zijn nogal wat 'tribes' die het niet helemaal met elkaar eens zijn hier en e.e.a. op geweldadige manier met elkaar oplossen...Onze mortieren hebben nog wel 'lichtgranaten' afgevuurd om iets proberen te zien. Jammer dat daarbij resten door hetdak van een huis in de nabijheid waren gegaan.....Kon onze baas de andere dag dat weer gaan sussen met een zaak met geld. Nu weet ik niet wat een beetje dakreparatie in NL kost, maar de bewoners van dat huis vroegen $10000,- !!!!! Volgens mij bouw je daar een hele wijk voor in dit land...Er moest dus flink onderhandeld worden en het zou mij niks verbazen dat ze op $100,- zijn uitgekomen.
Beelden van deze onderhandelingen komen t.z.t. in NL op TV bij het 'jaaroverzicht' van RTL4. De afgelopen week is Conny Mus met een cameraman in het gebied geweest om opnames te maken voor dat programma. Ik kan jullie verzekeren dat ik niet in beeld kom, want ik heb hem niet eens gezien..... Maar ik zou zeggen; kijk gerust. Hebben jullie gelijk een idee van wat er hier allemaal gebeurt en wat we hier doen. Heb geen idee wanneer het uitgezonden wordt, maar het zal ongetwijfelsd ergens rond de kerst zijn.

De onderhandelingen over de sinterklaaskameel lopen nog...Ze vragen $200,- voor een dagje kamelen verhuur. Voor dat geld wil ik een kameel op de barbekjoe....Die gasten proberen er natuurlijk ook een leuk slaatje uit te slaan. Dat is aan alles te merken hier. De tolken zijn continue bezig om allerlei handeltjes op te zetten (ze 'wonwn' in een tentenkampje net buiten de deur). De persoon die de leiding over die gasten heeft is net zo'n schoolmeester. Die gasten hebben steeds wat te zeuren; het eten is te laat, ze kunnen niet zien wat voor vlees het is, de beloning klopt niet enz, enz...Ze weten dondersgoed dat ze heel belangrijk zijn voor de missie en proberen dat uit te buiten. Nee, die gasten zijn geen van allen echt te vertrouwen.

Dat was het wel weer voor deze week. Ik wens jullie een hele fijne Sinterklaas (ik mijn eerste pakje al binnen, bedankt zus en zwager...de speculaas en de chocoladeletter zijn al op) en veel pakketjes. Lief zijn voor elkaar en denk aan mij en de andere mannen en vrouwen hier, anders gaan jullie in de zak....

Groetjes van uw nederige dienaar uit de steeds kouder wordende desert, Jan K

Dinsdag 23 november, deel 3

Update vanuit de desert....3

Hier dan weer een update vanuit de zandbak....Het is hier nu onderhand ook wel gebeurt met het mooie weer. Veel warmer dan 18 graden is het vandaag ook niet geworden. Heel wat anders dan de afgelopen week met temperaturen van 25+. Wel hebben we al een paar flinke regenbuien gehad en dat laat hier z'n sporen wel achter....Dikke klompen klei onder de schoenen als was het in onze eigen polder...
Was wel grappig afgelopen week. Er was hier een bijeenkomst met een heleboel hoge sodemieters (o.a. de 2e man van dit land) en dat gaf natuurlijk een heleboel security op ons kamp, zoals Amerikanen in nette pakken met zonnebrillen en dikke bobbels onder de jas, Jappen en lokale armee. Nu hebben die hele mooie camo pakken maarr geen laarzen zoals wij die hebben, maar jezus nike's. Ik kan je vertellen dat dat niet handig is in de blubber...Zal wel te maken hebben met het feit dat ze 6 keer per dag moeten bidden en te lui zijn om zes keer de laarzen uit te trekken...Ook de dames in het gezelschap waren niet echt blij.
Vanmorgen scheen eerst nog wel de zon, maar rond een uur of tien stak er een zandstorm op die de hele dag duurde. Was errug lastig maar ook wel weer mooi om te zien. De hele lucht was geel/grijs met af en toe een vaal zonnetje er tussen door. Wel zat binne no-time m'n neus helemaal vol met stof.
Wat wel weer erg handig is, is het feit dat we eindelijk ons eigen woninkje hebben. Een leuk optrekje in een keurige buurt met allemaal hard werkende collega's. Niet erg groot, zo'n 2,5 bij 6 meter, maar het past net met z'n 2en. We hebben het wel leuk ingericht, mmaar een paar leuke aangezichtskaarten van het thuisfront zouden de boel wel aardig opfleuren. De eersten hangen er al, waarvoor mijn dank. we wachten nu alleen nog op de aankomst van de Home Cinema set van Cor, die nog steeds ergens tussen daar en hier zwerft.
Wel is eindelijk mijnn zogenaamde verplaatsingsuitrusting aangekomen. Die zou op de eerste dag al hier zijn....Leve de logistiek!
Voor de rest werken we hier lekker, er is van alles op P-zorg gebied te doen en de dagen gaan hierdoor snel om, maar we werken dan ook van 07.30 tot 22.00 uur. Uiteraard wel met pauzes, maar het is ook al wel eens 24.00 geworden....
Het sporten gaat gewoon door, al is de frequentie niet meer elke dag maar om de dag. Heeft met het weer te maken en vermoeidheid...
Gisteren is het eten nieuwe stijl begonnen. Geen vliegtuigmaaltijden zoals ik me die had voorgesteld, maar kant en klaar spullen die hier met stoom gaar worden gestoomd en dan opgediend worden. Erg lekker en gezond....zeggen ze. Het brood is ook een verademing. Tot gisteren hadden we brood van de plaatselijke Deeuwus Smit, maar dat waren van die hele kleine, gort droge, broodjes die steeds kapot gingen als je er boter op smeerde. Nu hebben we echt hollandsch brood dat hier afgebakken wordt en dus lekker warm op m'n bordje komt te liggen...jammie
Vandaag met een collega bij een ventje hier net buiten ons kamp geweest om een kameel te huren voor 5 december....ja, ja, de goedheilig man komt hier niet op een schimmel. Was wel lachen want die gast (een lokale tolk) wist natuurlijk totaal niet waar het over ging, maar hij lachte zich al een bult bij het idee hoe het er uit moest zien...
Jullie gaan hier vast nog wel eens foto's van zien...
Voor de rest heb ik niet veel meer te melden en ga ik Cor maar achterna naar de fitness om weer aan m'n sixpack te werken.
Ik wens jullie allemaal het allerbeste en voor diegenen die de 27e naar WT gaan veel plezier en Ivi&Jellie veel sterkte met Harrie

Een stoffige groet van uw landsdienaar in de desert

Maandag 15 november, deel 2

Hallo allemaal,

Hier een update vanuit de desert. Het gaat nog steeds erg goed hier onder de zon. Van enige winter is hier geen sprake. Vandaag werd het een kleine 38 graden, in de zon welliswaar, maar toch...Het voelt gelukkig niet als zodanig aan, het is dus eigenlijk heel aangenaam.
Op het werkgebied loopt het lekker, we hebben het helemaal overgenomen van onze voorgangers en "zijn er nu van" zoals men dat hier zo mooi zegt.
Gelukkig zijn er op personeelsgebied nog geen rare zaken aan het handje en kunnen we, op een aantal MOGOS opnames na, het goed voorblijven. Laten we het zo houden....!
De tas met de sportkleding is terecht en ik ben al een sportbroek kwijt geraakt. (had ik in de douche laten liggen...weg dus) Om dit verlies te compenseren heb ik in de Echo's (soort kantine) een nieuwe broek gekocht voor 10 eurie. Hier kreeg ik wel een shirt bij van het Iraakse nationale voetbalteam...
We hebben ons hier voorgenomen om elke dag ons sportmoment te pakken en dat lukt aardig. Dat betekent dat we soms s'avonds om 23.15 uur uit de fitness ruimte komen, waar ook van die electronische trainingsfietsen staan....daarna nog even in de onderbroek naar buiten om te douchen (dat kan hier qua temperatuur....) Ditwil natuurlijk zeggen dat, wanneer we dit volhouden, ik volgend jaar natuurlijk de te kloppen man ben op de fiets. Dus Zeemleren Lap; blijf trainen in de kou en de nattigheid.....
Ik slaap nog steeds met Cor en nog een heleboel anderen in de rotatietent, maar als het goed is mogen we de 19e naar onze slaap-prefab. Dan kunnen we onze TV en HomeCinema set aansluiten....Ja, ja we hebben het slecht hier...

Voor de rest wens ik iedereen in Nederland veel sterkte en gezondheid en jullie horen ongetwijfeld nog van mij.....en ik van jullie hoop ik.

Allemaal de groeten en een knuffel van

Jan uit de desert

Mochten er mensen zijn die wel van mijn belevenissen willen meegenieten maar niet op de verzendlijst staan, gelieve dit mailtje uit te printen en aan betreffende personen te overhandigen.

Maandag 8 november

Hallo daar in Nederland

Hier dan een eerste berichtje uit de desert. Na een lange vermoeiende reis die al met al zo'n 25 uur heeft geduurd, zijn we allemaal hier gearriveerd.
Tot onze voorgangers zijn vertrokken, slapen we in hele grote tenten met zo'n 75 personen. Hierna gaan we in woonunits met z'n tweeen.
Op dit moment zijn we de werkzaamheden van onze voorgangers aan het overnemen die in de loop van de volgende week vertrekken.
Van sporten is in mijn geval nog niets terecht gekomen omdat mijn sportspullen nog ergens in een palletbox staan, maar waar....???
We hebben al van allerlei weer gehad; zon, bewolking, regen en storm...Regen is hier echt een crime, een buitje van een kwartier zorgt er al voor dat er hele plakken klei onder je schoenen blijven plakken. Al die grindpaden hier zijn echt niet voor niets aangelegd dus...Ben benieuwd hoe het is na een dag regen...
Vannacht een klein stormpje gehad. Het zand waaide dwars door onze tent en alles was vanmorgen bruin....Toen we vanmorgen buiten kwamen zagen we dat er zo'n grote slaaptent was omgewaaid. Het kan dus echt spoken hier. Voor de rest is het een aangename temperatuur van zo'n graad of 30.
Het eten is tot op dit moment erg goed. Waarschijnlijk gaan we in de nabije toekomst over op 'vliegtuig maaltijden' ivm problemen met de logistiek.
Voor de rest zijn er (nog) geen bijzonderheden.
Groetjes van Jan K.