Bambi weer thuis

Annie is inmiddel weer thuis en zal daar onder de goede zorgen van Mantelzorger Jan verder kunnen herstellen van haar zware ingreep. Wij wensen haar een spoedig herstel toe.

Bambi in het ziekenhuis

Annie in het ziekenhuisbed tijdens een bezoekje van Jaqueline (foto Jaqueline)

Nog maar kort geleden kreeg ons RaceReetje Bambi (Annie) na een periode van hoestbuien te horen dat er vlekjes op haar long zaten. Schrik alom en de medische molen draaide volop overuren en het ging ziekenhuis in en ziekenhuis uit. Er bleek zich een kwaadaardig gezwel in haar long genesteld te hebben, maar operatie bleek goed mogelijk volgens de heren doctoren. Eventuele toekomstige nabehandeling was met medicijnen ook goed mogelijk.
De dag na Pasen was de grote spannende dag en zou blijken in hoeverre de long weggenomen moest worden om haar ‘schoon’ weer naar huis te kunnen sturen. Uiteindelijk is de operatie geslaagd en werd bij Annie slechts de halve linker long weggenomen en zag het er verder allemaal prima uit. Herstel in het ziekenhuis gaat prima en ze hoopt dit weekend al weer naar huis te kunnen om daar verder aan te sterken.
Alle Lapjes en RaceReetjes leefden ontzettend met Annie en Jan mee en steunen ze waar mogelijk.

Wij allen wensen Annie via deze weg heel veel sterkte en beterschap en hopen haar spoedig weer in de deuropening of de fiets te zien.

Paparazzi

Onderstaand filmpje werd door haar collega's gemaakt.

 

 

 

Gisola tijdrit HDKS

De eerste HDKS wedstrijd van 2016, en dus weer een meetmoment hoe het met de conditie is gesteld dit voorjaar. Zijn we de winter een beetje goed doorgekomen en/of gaan de jaren langzamerhand tellen en zullen we die snelle tijd van een paar jaar terug nooit meer halen. Om maar gelijk al mijn excuses op te sommen, een griepje en aansluitend de bouwput in om een garage op te metselen zette een streep door de voorbereiding en sloopten mijn rug. En dat terwijl we een paar maanden terug zo lekker de trainingen aan het opbouwen waren en het best lekker liep. Om het evenement door te laten gaan mezelf toch aangemeld, organiseren ze natuurlijk niet voor niets.

De vooruitzichten waren al niet al te best en werden op zondagmorgen bewaarheid. Bij het openen van de gordijnen zag ik de sneeuwresten nog liggen en de thermometer gaf plus één graad aan ….. brrrrr. Om lijf en leden te sparen had ik weer onder de warme deken moeten kruipen, maar wie A zegt moet ook B zeggen. Dus warm aangekleed, de welbekende laagjesmethode, overschoenen en handschoenen aan en op de fiets naar Niersen. Op warmere dagen maken we een ruime omweg maar vanwege al die laagjes, en om bij voorbaat al niet zeiknat te worden, werd er rechtstreeks naar de start gereden. Best al wel druk daar met zure en koude gezichten, was dus niet de enige die niet echt blij was. Rugnummer op en monsteren wie er nog meer zijn en wanneer we moeten starten. We gaan nog een stukkie infietsen om proberen een beetje warm te worden en de beentjes wat soepeler te laten draaien. Een veelgehoord excuus was dus ook dat vanwege de nattigheid en koude er korter was warm gereden en mensen niet op de fiets maar met de vierwieler naar de start waren gekomen.

Onze clubkampioen van 2015 mocht als eerste vertrekken op zijn nieuwe tijdritmachine, gevolgd door een aantal vijftigplussers. Uw reporter mocht als vierde weg en was daar achteraf wel blij mee toen na de finish een hagelbui overtrok. Zoals altijd duurt het even voor je het ritme te pakken hebt op het altijd lastige parcours.
Op de lange weg omhoog flitsen de fietsers je tegemoet terwijl je zelf het snot voor de ogen wegtrapt, even later flits je zelf buiten adem naar beneden voor nog een rondje afzien. De meesten verklaarden na afloop dat ze het tweede rondje makkelijker vonden gaan, en dachten sneller geweest te zijn. De cijfers laten op een paar uitzonderingen na een ander beeld zien.
Eenmaal over de finish schakelen we terug en fietsen we nog een stukkie uit, op hetzelfde moment word het aardig wit voor mijn ogen. Nu was dat niet vanwege de geleverde inspanning maar een flinke hagelbui kletterde op onze botspet. Tijdens deze hoosbui passeerde een jeudlid die een aantal krachttermen uitstootte die hij volgens mij in geen enkel schoolboek heeft gelezen. Wel een beetje jammer dat de later gestarte renners nog in deze bui terecht kwamen.

Snel naar de Bosrand voor een bak warme koffie en een droog shirt, halverwege haak ik aan bij vier Racereetjes die dezelfde plannen hadden. Het zat aardig vol en de dames namen plaats aan de bar, zoals meestal. Bij het verdelen van al het blinkend metaal van sponsor Gisola bleek uw reporter op plaats zeven te zijn geëindigd en onze Makelaar een half minuutje sneller op plaats vier.
Tussen nummer een, Gerrit Peters en twee, Louis Boumeester zat slechts 6 seconden. Best veel nog, tussen Brons en ondergetekende zat ooit één seconde verschil. Tsja ….. vroeger …….

Prijs voor Bert, met op de achtergrond de Racereetjes

Voor meer foto's kijk hier

 

Een lintje voor Ada

Op dinsdag 26 april mocht Ada Dieker, de lieftallige ega van WDveul, uit handen van onze burgervader Hans van der Hoeven een koninklijk lintje in ontvangst nemen. Ze kreeg de onderscheiding Lid in de Orde van Oranje Nassau opgespeld.
Namens alle Lapjes en Reetjes Van harte gefeliciteerd met deze onderscheiding.

Helemaal links op de foto een trotse Ada