WinterGevallen

 

Na zo veel weken sneeuw en gladheid zou je verwachten dat we er inmiddels een beetje aan gewend zijn om op twee wielen door het mooie witte landschap te fietsen. Niet dus, of we worden weer wat nonchalanter. Een tijdje terug ging Biston op de zaterdagmiddag hard onderuit achter onze ruggen zodat we hier een paar honderd meter later pas achter kwamen. ‘Je fietst veel te voorzichtig’ was de conclusie van onze ervaringsdeskundige Stampertje.
Biston lachte als een boer met kiespijn en had moeite weer op het zadel te komen. Hij mocht nog wel met de boswachter mee in de Jeep, maar naast een afgeschoten zwijn in de achterbak vond hij niet echt leuk.
Uiteindelijk hebben Bambie en haar dochter de hele avond nog met deze duikelaar in het ziekenhuis gezeten om vast te laten stellen dat er niets was gebroken.

Mailtje aan Erik: Hoe is 't na de valpartij met het ruggetje??

Hoi Sander,

Knie is bijna weer hersteld, alleen nog een rare bult erop.
Schouder en sleutelbeen zijn nog erg gevoelig, maar tussen lenzen indoen en veters strikken in, gaat de rest al weer redelijk normaal. Geen last van de barst, maar iets in de schouder zit nog niet helemaal jofel.
Deze week al wel weer gewerkt. Beetje achter de pc op het bureau leunen en ouwehoeren kost niet veel kracht!
Ik kom gauw weer eens langs, maar fietsen zit er de komende tijd nog niet in.

Bedankt voor je mailtje en groeten aan allemaal.
Erik

Het weekend van 5/6 februari waren we met een grote groep op pad en wilden wel het bos in, zelfs na het negatieve advies van Smartlap. We kwamen er das snel achter dat het best wel een beetje glad was hier en daar, en waar dat niet zo was bleek de ondergrond zo zacht dat je jezelf afvroeg of de achterband niet lek was. Dus gingen de brede bandjes asfalt vreten, niet tot ieders plezier overigens maar ik vond het wel weer eens lekker.
Dat het niet ongevaarlijk was bleek zondagmorgen toen Kettinglid Jacob Eilander alleen het bos was ingegaan op de fiets. Hij viel op het ijs en kon niet meer overeind komen, hij kon nog wel bellen maar niet vertellen war hij was doordat de batterij van zijn mobiel bijna leeg was. Na 3 kwartier onderkoeld uit het bos gehaald en in het ziekenhuis bleek zijn heup gebroken.
Lees hier verder

Een gewaarschuwd mens telt voor twee zegt men wel eens, niet dus.
Ons Kogaatje, al maanden in stilte werkend aan zijn grote come back wilde ook eens weer wat mooie plaatjes malen in de sneeuw. Nou die kreeg hij, zelfs meer dan hij had gehoopt.
Om een lang verhaal kort te houden ……. lees zijn eigen verhaal hieronder of op zijn website
Voor de geïnteresseerden, zijn fietsen worden te koop aangeboden met NFP (Nationale Fiets Pas) met geregistreerde kilometerstand.

Paparazzi

 

Woensdagmiddag besloot ik om rustig een eindje door de vers gevallen sneeuw te rijden. Fototoestel mee om wat sfeerplaatjes te maken. Het eerste deel was goed te rijden totdat ik na een paar kilometer plotseling op ijs reed, dat verborgen was onder de sneeuw. Voordat ik iets kon doen viel ik hard op mijn rechterheup. Dat was erg pijnlijk en toen de pijn wat zakte wilde ik opstaan, maar dat lukte niet. Cobi gebeld en met behulp van de ATB overeind gekomen en met de fiets als ondersteuning richting Niersense Pad gestrompeld. Cobi was het bospad ingereden dat ik aangegeven had. Fiets achterop en naar de huisarts. Ik zat/lag op de achterbank van de auto en daar heeft de huisarts mij onderzocht. Doorgestuurd naar het ziekenhuis in Apeldoorn voor foto's. In een rolstoel naar de afdeling radiologie, waar vier verpleegsters mij stonden op te wachten (ik was de laatste patiënt van de dag). Er waren geen breuken te vinden, maar ik kon ook niets met mijn rechterbeen doen. Vanwege de sneeuwval langzaam terug naar Vaassen, waar we bij de fysiotherapeut 2 krukken haalden. De buurvrouw had ondertussen de stoep van de auto naar de voordeur sneeuwvrij gemaakt. De buurman haalde het bed van boven naar de huiskamer. Hetzelfde bed waarin Cobi een halfjaar geleden een tijdje gelegen had.
De eerste nacht wakker geweest. Alleen vanaf zes uur een klein uurtje geslapen. Iedere (kleine) beweging is pijnlijk, maar als ik een bepaalde houding gevonden heb is het wel te doen.

Ruud