Baggerloop Didam 1 maart

Onze WD58 mocht weer eens lekker spelen in de bagger, hij liep samen met Ruud en Pieter mee in de baggerloop in Didam. Inmiddels is WD weer ontdooit en hebben alle ledematen weer hun normale vorm gekregen en kon er een verslag worden getypt.
Via een nieuwe vriendin van hem kreeg ik een paar foto’s toegezonden. Bedankt Ingrid.

 

De BAGGERLOOP, onder het motto GEEN KLNKRS maar BAGGER was weer een hele heisa. S’morgens vroeg uit de veren, om samen met de Kleine Vlo en Pieter op tijd aan de start te staan.
Het evenement, wat door een stelletje boeren uit Didam word georganiseerd zag er zo gezegd weer erg blubberig uit. Volgens mij hadden ze een paar uur van te voren nog met trekkers en gierkarren vol water het parkoer nog even extra modderig gemaakt. De start was in de kuil van de plaatselijke kleiduiven schietvereniging waar voor de wedstrijd een briefing via een microfoon te horen was, terwijl de luidsprekers op zo'n afstand stonden, dat je er weinig van kon verstaan.

Het startschot klinkt en de 6 en 12 km ging van start. Eerst een steile wal op, om daarna tot aan je kuiten in de bagger te verdwijnen. Op de eerste 500 meter zag je al diverse lopers tot aan de ellebogen in de bagger graaien om hun sportschoenen terug te vinden. Daarna het bos in, waar de brandnetels en braamstruiken welig tierden en over het smalle baggerpad hingen. Deze veroorzaakten bij velen schrammen en bulten zo ook bij de Kleine Vlo. Gelukkig ben ik biologisch aardig geschoold en wist zodoende deze obstakels te ontwijken en bult en schram vrij te blijven.

Op de helft van het pakoer over een pas geploegde akker van zeer natte klei. Menigeen lag hier languit gestrekt in de bagger. Na nog een eind ploeteren kwamen we aan bij het water, waar s'zomers de triathlon word gezwommen, waar we tot onze mannelijke delen doorheen moesten ploeteren. Het water was zo koud, dat je van die delen weinig terug kon vinden. Dan weer een stuk knollenland om daarna door twee stinkende sloten te waden om de laatste km af te leggen. De finish was , hoe kon het ook anders, in de bagger. Samen met mij was iedereen vol lof over deze loop.

Er werd na afloop veel geklaagd over het parkoer, de bagger, het koude water, de stinkende sloten en de snert, waarin de worst te klein was. Het enigste waar niet over werd geklaagd waren de douches. Deze waren er gewoon niet, alleen een tuinslang met jawel ijs koud water.

Een compliment voor de organisatie om van zo'n baggerpartij een succes te maken.
VOLGEND JAAR WEER!!!!!!!!!! 

Groet WD 58 en de Kleine Vlo.


Wd58 liep de 6 km in 31.08 min. 32e plaats H-recreanten
Ruud v. Bussel liep de wedstrijd 12 km.  in 56.35 min. 20e plaats H40
Pieter Bouwmeester wedstrijd 12 km.  in 55.11 min. 5e plaats H50

Website Baggerloop

 

 

 

Niets blijft verborgen voor een paparazzi, dus ook niet bij Paparazzi thuis waar Mamarazzi vandaag is opgenomen in het leger der 50 plussers. Er is altijd wel een ander die het wereldkundig maakt, dus op de foto en laat het de hele wereld weten. Samen vormen zij voor even een honderdjarig paar.
Alvast bedankt voor alle felicitaties en wellicht blijft er nog wat over voor in de kantine, is de opkomst misschien weer wat groter.

 

 

 

Paparazzi betrapt!!

Wil je onopgemerkt eens een keertje een proefritje maken word je gelijk weer op de digitale plaat vast gelegd door een of andere PJaapparazzi. Weg zorgvuldig uitgedacht en opgesteld trainingsplan.
Als je de 50 gepasseerd bent loopt de conditie langzaam terug zo blijkt bij de helft van de Lapjes, één enkeling daargelaten natuurlijk. Om niet zo af te gaan als Kogaatje en de jonge honden nog een beetje bij te kunnen houden heb ik mijzelf een tandem aangeschaft om nog een beetje op tempo te kunnen trainen. Wel mooi de stuurman spelen, het heft in handen houden en de stoker achterop werkt zich in het zweet en zorgt voor de extra power. In dit geval een niet al te grote man die achter mijn brede rug niet opvalt maar wel erg sterk is, Henk Koetsier dus…….

………………..Was het maar waar.

Mede ‘Ketting’ lid Henk Koetsier is ziek en de conditie van deze kleine man van de lange adem is door alle kuren flink gedaald. Tijdens een bezoek gaf hij aan wel weer te willen fietsen als het even kon. Om een lang verhaal kort te maken, ik kan nu ergens een tandem lenen op afspraak. Semi Lapje Joost had ik ook al eens op de tandem gespot en die mogen wij deze zomer gebruiken zolang als nodig is. Vorige week dus even een eerst proefritje gemaakt om te kijken of alles goed zit en werkt, word je gelijk weer gespot door een ander Ketting lid.

Na alle regen, vandaag dus een langer tochtje gemaakt, wel een fris windje maar ook een heerlijk zonnetje …. af en toe. Het werd een tochtje om het huis, nooit verder dan (hemelsbreed) 6 km. van huis, maar wel 33 km totaal in 1.30 uur en een hoogteverschil van max. 39 meter, gem. 22km/u dus. Geen wereldschokkende gegevens maar voor de beide fietsers van onschatbare waarde, wat hebben we genoten van dit tochtje. Lekker genieten van de op springen staande natuur, gezellig kletsend over koetjes en kalfjes en verbazen over wat er her en der uit de grond gestampt word. Hoezo kredietcrisis???

Komende week gaan we weer, dan met nog mooier weer is ons belooft, word het nog meer genieten.
Joost, langs deze weg nogmaals ontzettend bedankt voor het beschikbaar stellen van de fiets ....ontzetten leuk fietsen zo.
Nu maar hopen dat ik de Lapjes een beetje bij kan houden.

 

16 april: Nou die Lapjes bijhouden is geen probleem gebleken, zouden jullie ook eens moeten doen, trainen op de tandem. Je word er sterk van en het motiveert enorm, dat hebben jullie inmiddels ondervonden. Enkelen hebben enkel mijn achterwiel nog maar gezien ;-)).
Hoe dan ook, met Henk inmiddels de 200 km grens bijna bereikt middels een aantal fietstochtjes. Eerste doel was de Paasrit bij de Ketting, en dat ging zonder problemen, het tempo lag voor ons zelfs aan de lage kant. Was ook wel weer een voordeel, zo kon Kogaatje ook de gehele tocht bijblijven.
Doelen hebben we nog niet weer gesteld, wel voorzichtig de Holterbergrit genoemd. Maar die 100km rit dat zal er voorlopig nog wel niet in zitten, er staan nog weer een aantal chemokuren op de kalender. Ondanks alles gaat het erg goed en hebben woensdag een tocht van 48 km gemaakt. Heerlijk in het zonnetje langs de IJssel gefietst en even lekker in het gras gelegen, genieten van het kabbelende water.
En woensdagavond .............. samen met Smartlapje fietsles gegeven aan die club uit Emst.

Paparazzi


Joost met dochter Jet