1 KettingLapje aan de start GP de Ketting

De KettingLapjes waren de grote afwezigen tijdens de GP de Ketting in Epe, welke nog wel wordt georganiseerd door onze eigen CijferLap Ruud. Of de andere leden niet meer konden of mochten is mij niet helemaal duidelijk maar jullie webmaster wilde Ruud niet teleurstellen voor zijn inspanningen. Na een heel weekend in Limburg was dit een mooie gelegenheid om even lekker uit te fietsen op de toch weer vlakke Veluwe. Aangekomen in Epe bleek de opkomst weer ruim te zijn, Joost was blij mij te zien want echt veel snelle jongens waren er nog niet aanwezig. Ik dacht die Lapjes komen nog wel lekker branden, maar helaas weer een kans laten lopen. Na bestudering van de route zei ik gelijk 38 km/u gemiddeld is makkelijk haalbaar, maar....... met Limburg in de benen eerst ingezet op 36,5 km/u. Dan ga ik voor 36,7 km/u was de reactie van Joost nadat ook Willie Dokter en mede Limburg ganger Gerrit Kroes waren gearriveerd, net voor de start mijn inzet nog verhoogd tot 37 km/u. Met ons vieren vanaf het begin vlot doorgereden in hoog tempo, Willie vroeg zich al snel af of we niet vèèl te hard gingen maar trapte zelf wel flink door. In t´Harde moesten we nog stoppen voor de trein en op de Knobbel moest Gerrit (klimezel) even lossen. Op de zuidweg even op hem gewacht en weer in hoog tempo door naar Epe, waar Joost het op de dellenweg voor de hertenkamp de benen stil hield. Met drie man door voor het bordje Epe waar ik een verbaasd opkijkende Willie als eerste passeerde. Rustig doorgereden naar de finish waar Ruud al wel paraat was maar fotografe Cobi nog niet, dus maar een rondje gemaakt voor nog een echt foto finish.
En wat blijkt later in de uitslag, een gemiddelde van 38 km/u.
Had ik nu ########## mijn eerste ingeving maar gevolgd, had ik de slijtersbon gekozen.

Ruud bedank voor organisatie, ik heb lekker een stukkie uitgefietst.

Ruud live vanuit de Ardennen

Ruud is met zijn gezin een weekje naar de Ardennen, om wat bij te trainen zoals blijkt uit onderstaand verhaal.
Dit kreeg ik vandaag samen met enkele foto´s toegestuurd, goed bezig die Ruud.

Eerste dag (vrijdag 6 mei).
Ondanks dreigende wolken wil ik toch mijn eerste ritje doen. Via de grote weg naar Trois Points. Redelijk druk, maar de weg is breed genoeg. Licht dalend langs riviertje de Salm dus goed om in te rijden. Na 12 km in Trois Points rechtsaf naar Wanne. Een lange gelijkmatige klim en met een tempo van 14 km/u rijd ik eerst door de bossen en dan in een opener gedeelte, waar de wind in de rug staat. Krijg zo het idee dat ik wel een beetje kan klimmen. In Wanne via een bochtige en nog natte afdaling naar Stavelot om daar de beruchte Stockeu te doen.
Steil en lastig, mijn klimmerscapaciteiten moet ik onmiddellijk weer bijstellen. Bij het monument van Eddy Merckx staat een grote groep wielrenners even uit te rusten. Hier kun je linksaf terug naar Stavelot (zoals bij de laatste editie van LBL). Ik klok 6.45 over 1100 meter (de renners uit LBL deden er 4 minuten over). Ik kies voor rechtsaf en door te rijden tot op de echte top en de weg blijft lastig omhoog gaan. De afdaling loopt wel lekker, alleen blijft het in deze omgeving altijd oppassen met de kwaliteit van het wegdek. Terug in Wanne neem ik de Cote de Wanne in de afzink. Het laatste stukje langs de grote weg en ik ben terug in Vielsalm. Het park waar wij deze week zijn ligt tegen een helling aan en om “thuis”te komen volgt nog een
lastig klimmetje van ruim 1 kilometer. Op een paar spetters na is het droog gebleven.
(41.13km – gem: 25.0 km/u – max: 66km)

Ruud´s voorraad sportdrank voor deze week

Tweede dag (zaterdag 7 mei).
Vandaag is het Karlien’s dag. We gaan naar Eupen waar ze mee wil doen aan een atletiek vijfkamp. De voorspellingen zijn erg slecht, maar ze wil toch gaan. Het wordt een dagje afzien met lage temperaturen, harde windvlagen en hagel- en regenbuien. Uiteindelijk wordt ze derde en krijgt een mooie medaille.

Derde dag (zondag 8 mei).
Eerst naar Luik. Het weer is redelijk: fris, maar nauwelijks buien. Na terugkomst ga ik nog een eindje fietsen. Al gauw wordt de lucht dreigend en na de beklimming van de Cote de Wanne begint het in de afdaling naar Trois Ponts te regenen en hard te waaien. Binnen twee minuten helemaal nat, dan begint het ook te hagelen. Met vijftig naar beneden lijkt het of de fiets wat begint te slingeren. Het wordt er niet makkelijker op. In het dal besluit ik maar om linea recta terug te rijden. Maar het klaart op en halverwege neem ik als extraatje de Cote de Wanne van een andere kant. Word je ook weer lekker warm. Terug
lekker in een heet bad gaan liggen.
(31.49km – gem: 25.6 km/u – max: 65km)

Vierde dag (maandag 9 mei).
Het is mistig en vochtig vanmorgen. De ATB uit de berging gehaald en een ATB-route gereden. Op een gegeven moment wordt het heel erg modderig, maar vooral heel erg glibberig. Ondanks een snelle afdaling leg ik in het eerste uur nog geen 13 kilometer af. Langzaam klaart het weer iets op en ook de route wordt iets begaanbaarder. Na bijna 2 uur ben ik terug. Smerig, maar voldaan. Eerst ga ik in bad en daarna de kleding.
(32.58km – gem: 16.6 km/u – max: 51km)

Vijfde dag (dinsdag 10 mei).
Bezoek aan Spa en uiteraard de “waterfabriek” bezocht. Voor het eerst met blote benen gefietst. Koud in het begin maar na de eerste klim is dat over. Vandaag onbekende klimmetjes, maar vaak net zo lastig als de bekende uit LBL. Het blijft droog en de laatste 12 kilometer terug naar Vielsalm is in constant dalende lijn en teller blijft waarden
tussen de 45 en 50 aangeven. Wel zit er een irritante kraak in de trapas. Laatste kilometer naar het huisje neem ik op de macht en plof zodoende uitgeput op de houten tuintafel neer.
(45.28km – gem: 28.0 km/u – max: 72km)

Zesde dag (woensdag 11 mei).
Vanmorgen na het opstaan blijk ik het slachtoffer van de combinatie sightseeing, fietsen en vreemde biertjes. Rustig aan dus, maar s’middags toch nog op de ATB gestapt voor hetzelfde rondje als maandag. Nog steeds modderig en glibberig op bepaalde stukken, maar verder goed te doen. Bovendien hoef ik nu niet zo meer op de bordjes te letten. Tempo ligt meteen een stuk hoger. Op het eind moet ik van de fiets om de aangekoekte klei bij de achterderailleur verwijderen.
(33.28km – gem: 20.3 km/u – max: 51km)

Wel opletten met parkeren Ruud!!!!!

Laatste ronde:

Zevende dag (donderdag 12 mei).
Eindelijk mooi weer, al blijft de wind koud. Vandaag de “koninginnerit”. Ik ga een deel van het parkoers van de laatste LBL
rijden. De tijden van de profrenners heb ik genoteerd. Van Vielsalm tot aan La Gleize deden de eersten er net geen uur over. Ik zal mijn best doen, al heb ik geen knechten en had de chauffeuse van mijn volgauto geen zin. Achtereenvolgens rijd ik de Cote de Wanne (14.49 / profs: 8.35), de Stockeu (6.57 / profs:4.00), de Haute Levee (9.31 / profs: 5.50) en de Rosier (17.18 / profs: 9.45). Bij La Gleize aangekomen is mijn tijd net binnen de 100 minuten. Op 38.7 km heb ik dus 40 minuten verloren (in Stavelot nog een halve minuut voor het stoplicht gestaan, dus dat mag er nog af). Het gekraak in de trapas wordt erger, maar zelf begin ik ook te kraken. Ik verlang naar onze “platte” bulten zoals de Knobbel. Op de terugweg bij Trois Ponts neem ik als toetje de klim naar Wanne die ik aan het begin van de vakantie als eerste genomen heb. Mijn tijd is een tiental seconden trager, maar de sportieve cirkel is wel rond. In de afdaling van de Cote de Wanne, trap ik een stukje mee en haal de 71 km/u voordat ik stevig moet remmen.
(62.6km – gem: 23.8 km/u – max: 71km)
Morgen weer naar huis.

Hartelijk dank voor deze leuke bijdrage Ruud, hiermee maak je de thuisblijvers wel een beetje jaloers.
Ik mis alleen Cobi´s dag???????? Na al die fietstochten kan ik mij niet voorstellen dat die ´s avond nog wat aan jou had.
De Webmaster.

Lapjes aan de start Willie Dokter rit HDKS

Zeven Lapjes en twee vaste gasten in Wassink tenue reden mee in deze gehaktballen wedstrijd. Zes Lapjes op een racefiets en uw webmaster op de motorfiets voor de begeleiding, een of ander virus had zich in mijn longen genesteld en verhinderde zo een zware inspanning. Luisteren naar je lichaam (en vrouw) is moeilijk maar was wel de juiste vandaag. Om mij toch verdienstelijk te maken ben ik met de motor vooruit gereden om het verkeer voor deze losgelaten wielrenners te waarschuwen, was ook geen overbodige luxe bleek wel.

Ieder had zo zijn eigen voorberijding voor de start

Twee goede vrienden doen dit op een iets intiemere manier
De dames op de achtergrond hebben zo hun bedenkingen

Voor de start werd nog even een ploegenbespreking gehouden, nu de aangewezen kopman niet meefietste moest de tactiek worden aangepast en werden andere mannen naar voren geschoven voor de overwinning. Na een loze ronde ging de altijd strijdlustige voorzitter in de aanval, één ronde later was het lampje uit en moest een flesje "karterolie" hem weer enigszins oplappen. Hierna probeerden nog enkele mensen weg te komen maar door het hoge tempo lukte dit niet echt.
Zo´n 6 ronden voor het einde sloop Joost stiekem weg met Willie in zijn wiel en hadden snel een gat geslagen, door goed samen te werken bleef de voorsprong tot de laatste ronde gehandhaafd. Henry en Theo probeerden nog weg te komen maar bleven net steken op plaats 3 en vier. Al kwamen zij nog erg dicht in de buurt van de twee koplopers in de laatste klim, Joost had de sterkste zenuwen en het meeste geduld en won zodoende met een fietslengte voorsprong.
Zo was het Wassink team weer goed vertegenwoordigd in de eindklassering van deze wedstrijd.
Onze voorzitter kwam net tekort voor de sprint van het peloton, te veel gegeven in de eerste meters

Wil dacht ook nog te kunnen sprinten voor een beker...............helaas die was er niet en 20 man was al langs.