Lapjes Tour 2020 Dag 4

Toen ik zondagmorgen de gordijnen opentrok, werd ik niet vrolijk van wat ik zag! Het regende en er hing een dik pak bewolking boven Vaassen....Grrrrrr, het zou toch niet zo zijn dat de laatste dag van onze Lapjes 4-daagse tour in het water zou vallen? Snel alle weerapps geraadpleegd en die gaven allemaal hetzelfde beeld; het zou droog blijven vandaag! Dus op de fiets naar Mario voor de koffie en afwachten wie er vandaag zouden meegaan. Dat bleken er zeven te zijn; naast mijzelf, waren ook Igno, Sander, Joost, Erik H, Erik B en Mario van plan om deze laatste dag mee te rijden. Na de koffie en koek en de traditionele groepsfoto, werd er onder leiding van Joost, koers gezet richting het zuiden. Vanwege de tijd had ik de aanlooproute dwars door Apeldoorn en Beekbergen over de weg gepland en met het windje in de rug waren we vrij snel bij het punt waar we de ATB route van Rheden zouden oppikken. Het was zondagmorgen en best wel druk op het eerste deel van de route en daar wordt in twee richtingen gereden. Uitkijken dus. Nadat we een tijdje achter een groepje langzamere fietsers hadden gereden en eindelijk gepasseerd waren, was het tijd voor de eerste pis-pauze. Joost at nog snel een reepje op, maar omdat het langzame clupje er ook al weer aankwam, leek het Biston handiger om te gaan rijden en te voorkomen dat we weer achter hun zouden zitten. Joost zou ons wel inhalen zei hij, zodat hij zijn reep rustig kon verorberen. Maar na een tijd was er nog geen spoor van Joost te bekennen en begonnen we ons toch serieus zorgen te maken. Telefoontjes haalden ook niets uit en passerende fietsers hadden ook niemand met pech gezien... Uiteindelijk kwam hij, zij het met een wat verhoogde hartslag, aanrijden. Het bleek dat hij gewoon achter een groepje was aangefietst, maar die reden een hele andere route.... Maar we waren weer compleet en konden dus weer verder op weg naar de eerste 'rode' lus. De route is uitgepijld met de bekende ATB bordjes met groene pijlen en er zijn een aantal bike-park achtige lusjes die met rode pijlen zijn aangeduid. Nu had ik die niet in de Garmin geladen omdat ik dacht dat deze gemakkelijk te volgen waren. Ze waren immers uitgepijld...Tja en daar ga je dan net de mist mee in...Na een mooie serie slingers en technische passages, waar Igno nog even de fiets kwijtraakte in een haarspeldbocht, reden we ineens op een fietspad....Na overleg besloten we om maar via het fietspad naar de groene route terug te rijden, wat achteraf ook gewoon de bedoeling bleek te zijn. Het was inmiddels alweer tijd voor de lunch break en dat kwam goed uit, want we waren boven op de Posbank bij het restaurant. Het was daar erg druk en niet erg warm...Helaas konden we niet naar binnen (vol = vol) maar moesten we buiten iets bestellen en consumeren. Het warme regenjack maar aangetrokken en een plekje uit de wind gezocht. Een beetje afzien hoort er natuurlijk ook wel bij! Na de appelpunt en koffie, kregen we het al snel weer warm, want de volgende rode lus diende zich aan. Dat was ook weer een heel technisch stuk met veel trappetjes en spring mogelijkheden. Niet dat wij dat deden, maar voor een eerste keer was het best wel trickie! Langzaamaan stuurden we weer een beetje van de Posbank weg en na een aantal lange klimmetjes en ook weer snelle afdalingen, raakte bij Mario de pijp een beetje leeg. We namen nog wel even de 'pump-track', maar daar zijn we waarschijnlijk te oud voor geworden... Er volgden nog een stel hele leuke trails en het voordeel van een uitgepijlde route is, dat je niet steeds elke afslag achterom hoeft te kijken of iedereen wel mee is. En toch ging het daarbij nog een keer mis. Na een klim en een hele snelle afdaling, stonden we met z'n vijven te wachten tot Mario en Igno kwamen. Maar die kwamen niet...Bellen haalde niets uit, want geen van tweeën had een telefoon bij zich. Joost is toen nog een heel eind terug gereden, echter zonder resultaat! We waren dichtbij het punt waar we de route 's morgens hadden opgepikt en besloten daar meer te wachten tot de twee daar ook ergens zouden komen. Toen we bij de Groenendaalseweg kwamen, stonden daar twee Lapjes gezellig keuvelend te wachten...Bleek dat ze ons uit het oog waren verloren en een afslag gemist hadden. Maar we waren weer compleet en in een mooi tempo trapten we weer richting Apeldoorn. Biertje was weer verdiend! Nadat Mario de tafel had afgeruimd en de kachel weer aan de praat had gekregen, konden we gezellig napraten en was iedereen er van overtuigt, dat dit best wel een leuke formule was om te doen! Er is in Nederland nog zoveel te ontdekken en ook dicht bij huis is het vaak verrassend leuk fietsen! Nu hadden we ook wel vreselijk veel mazzel met het weer natuurlijk! Vier dagen lang overdag geen enkele druppel water op onze helmen, terwijl het in de nachten toch behoorlijk geregend had...En omdat we van dat fietsen best wel hongerig waren geworden, werd de lokale pizzaboer gebeld, met het verzoek om wat pizza's te bezorgen! Was een mooie afsluiting van deze 4-daagse! Voor de statistici; 4 dagen op de mountainbike was toch een dikke 410 km en 2480 hoogtemeters onder de dikke banden door. Drie Lapjes die alle 4 dagen hebben gereden (Sander, Igno en ik) Joost 3, Erik H 2 1/2, Leon 2, Fried 1 1/2, Fred, Biston en Mario 1 dag, Wil en Jan een 1/2 dag. Geen enkele lekke band en geen noemenswaardige valpartij! Kortom; een zeer geslaagde Lapjes 4-daagse tour! Rondje van de laatste dag staat ook weer op STRAVA

Jan Knien

Bekijk hier de foto's van deze dag