Knien op een nieuwe bike
Zo trots als een pauw en wel 20cm langer stond Jan Knien vanmiddag op de stoep aan de waterstraat, de zon ging er zowaar van schijnen. Niet ieder Lapje had het gelijk door dat de mooi gepositioneerde bike daar tegen de muur van Jan was, maar die werd daar even fijntjes op gewezen.
Mooie fiets Jan, dat er maar vele mooie en veilige kilometers mee mogen worden weggetrapt. Hieronder het wekelijkse verslag van Jan.
Papparazzi
Gisteravond eindelijk mijn nieuwe racemonster op kunnen halen en de 'oude' Koga in Zaltbommel achtergelaten. Vanmorgen nog wat aan het stoeien geweest met de elektronische schakeling (Di-2), softwaren updaten en de D-fly koppelen aan de Garmin...'T is allemaal wat met die moderne techniek... Maar om half drie was het dan eindelijk tijd om de eerste meters te maken en de complimenten van de overige Lapjes in ontvangst te nemen . Uiteindelijk nam WD het voortouw en stuurde ons richting Apeldoorn, waar we nog in de schutterijoptocht verstrikt raakten...Net voor de afslag naar Hoog Soeren hadden we de eerste lekke band van het seizoen. WD was de pineut, maar als oudste en meest ervaren fietser van ons allemaal, zou dat natuurlijk snel gepiept zijn...Niet dus! We hebben gewoon 20 minute staan kijken naar een bandenwissel...Als Max Verstappen dat zou overkomen zou de hele crew van Red Bull op staande voet zijn ontslagen...Toen uiteindelijk met behulp van de beroemde Brander fietspomp de band weer op spanning was, konden we toch weer verder....Via Garderen en Speuld richting Harderwijk gereden en daar sloeg WD halverwege af richting Stakenbergerweg...Hij had geen goesting meer... De rest ging via Harderwijk richting Nunspeet en omdat het al laat werd, hebben we vanaf daar maar de kortste weg richting huis genomen. Wel af en toe op Friedje wachten, maar in het Vierhouterbos werd er op niemand gewacht en ging het weer met donder en geweld richting Gortel. Daar werd uiteraard weer netjes gewacht tot het peloton weer compleet was. Fried kreeg nog even de lachers op zijn hand, door stilstaand onderuit te gaan...Hij kreeg zonder hulp de voet niet meer uit het pedaal en had zo toch weer zijn maten nodig... Nadat mij al twee keer de kaas van het brood was gegeten door de Brander, besloot ik in de finale het juiste moment af te wachten en met een ultieme sprint iedereen op grote achterstand te rijden (sprak hij bescheiden, ahum). Kwam vast door de nieuwe fiets...Rondje en de foto's staan weer opSTRAVA
Jan Knien