Gebroken bosrit

Een week geleden werd er nog volop geschaatst, of nat pak gehaald, op natuurijs, vandaag kon de halve garderobe thuis blijven met echte lente temperaturen. Kniene was zelfs in de korte broek. Dertien Lapjes derhalve op de stoep met dit mooie weer voor een pittig rondje door het bos ….. althans ….. dat was de bedoeling. Het eerste vlakke deel ging ook nog prima maar eenmaal achter de hekken van het Kroondomein vielen er toch al snel flinke gaten tijdens de klimmetjes. De jongste had nog de grootste moeite maar kreeg al snel gezelschap van een paar andere vaste ‘busreiders’. Nu was dit deel richting hoogste punt ook wel behoorlijk pittig en werd er even uitgeblazen bij de Jagermeester. Na de herstart zat Junior nog steeds in de achterhoede te harken en dat kon deze reporter moeilijk aanzien. De voorgestelde fietsruil werd snel aanvaard en waar Junior vlot wegreed moest ik even wennen aan de kleinere wielen en wat bijstellen om de aansluiting weer te maken, en dat verliep verder probleemloos. En net toen ik vol door wilde trekken werd er gestopt voor een banaantje…….
Na de tussenstop waren we al weer lekker op dreef toen we Friedje waren verloren, ook door de achterblijvers was hij niet gespot. Een belletje bracht niet veel duidelijkheid over zijn positie dus maar teruggefietst via verschillende paden en hij werd gevonden. Problemen met de ketting, en na lang zoeken zonder bril werd een openstaande link gevonden. Broerlief schoot te hulp maar liet een deel van zijn kettingpons achter in de ketting. Paparazzi’s veel beproefde pons bood weer eens uitkomst en een nieuwe link kon worden geplaatst. Het hele klusje stelt natuurlijk niet veel voor maar met alle commentaar en goedbedoelde adviezen van de Lapjes ben je zo een behoorlijke tijd verder. De ‘goesting’ was behoorlijk gedaald en de kantine of thuis lonkte ….. dus ging het richting Vaassen over de harde weg. En daar werd nog even een max km/h gescoord alvorens af te buigen naar ’t Loar voor nog een gezellig uurtje.

Paparazzi