Gisola Emster Veldtoertocht 2017

Na een periode met prachtig nazomer weer, stond er voor zaterdag de 21e oktober niet veel goeds op de weerkaarten van Nederland...En op de 21e was nu juist de Emster veldtoertocht van onze vrienden van HDKS gepland. Uiteraard zouden we met de Lapjes met een grote delegatie meedoen, maar of dat door het slechte weer nog zo zou zijn, moest op zaterdagochtend bij Friedje aan de koffietafel blijken. In ieder geval was het droog toen ik van huis ging en het zag er eigenlijk helemaal niet slecht uit....
Toen ik samen met mijn zwager bij Fried arriveerde, stonden er al twee fietsen tegen de muur; die van de heer des huizes en een onbekende Giant. Die bleek van Guus te zijn, die al in vol Lapjes ornaat aan de koffie zat. Er druppelden steeds meer lapjes binnen, maar toen Biston in de korte broek aankwam, vonden de weergoden het een juist moment om de hemelsluizen open te gooien...Grrrr! Ondertussen liet Friedje trots zijn 'nieuwe' ATB schoenen zien. Mooie zwart-gele Lake schoenen uit de categorie 'nicht so teuer' en gekregen van De Makelaar...Ook Stampertje had zijn 'nieuwe' Sidi's aan, maar had die verstopt onder de bijpassende hoezen van Alie-Expres.

Uiteindelijk met tien (pseudo) Lapjes, door de regen richting Emst gefietst. Het leek hier niet zo druk als andere jaren, dus de weersvoorspellingen hadden hoogstwaarschijnlijk toch hun invloed gehad. Na het inschrijven volgde natuurlijk weer de staatsiefoto voor het vertrek en zoals op de foto's te zien is, was niet iedereen het eens over de kledingkeuze...Regenjas aan of uit? Ik besloot hem aan te houden, maar daar had ik na 5 kilometer al spijt van...Was toch wel erg warm en het was opgehouden met regenen. Die regen had er wel voor gezorgd dat er flinke modderstukken in het parcours zaten.
Dat parcours werd in eerste instantie in een mooi rustig tempo aangevoerd door Fried en Junior, maar nadat De Voorzitter de kop had overgenomen ging het tempo langzaam omhoog. Hierdoor moest er steeds meer worden ingehaald en kwamen ook de verschillen in de Lapjes groep. De één kan nu eenmaal makkelijker langs een achterblijver komen dan de ander. Zo kwam ik op kop van de Lapjes bij ons aller Paparazzi langs. Die had zich heel tactisch bovenop het klimmetje langs het Van Manenspad gepositioneerd. Alleen doordat ik mijn zwarte regenjack aanhad, viel ik niet zo op en had hij pas door dat ik het was, toen ik begon te mopperen op mijn voorganger, die vlak onder de 'top' stil viel en er voor zorgde dat iedereen achter hem dus moest stoppen...Gelukkig kon Paparazzi dat moment nog wel vastleggen...

Bij de eerste ravitailleringspost was het al weer een drukte van belang en in afwachting van de rest besloot ik mijn regenjack te verruilen voor het Lapjes shirt. Daarna bij Natacha en de overige helpers een versnapering en iets te drinken gehaald. In eerste instantie had ik bouillon genomen, maar die was werkelijk niet te hachelen...En ik was niet de enige die dat vond...
Terwijl we nog een beetje stonden te ouwehoeren besloten Junior en Frank (de schoonzoon van WD) maar weer eens op te stappen. Dat was voor de rest ook het teken om de fiets weer te pakken, maar een paar man mistte hier net de slag. Stampertje, WD en Fried, hadden in en rond de tent nog lopen zoeken naar Junior en Frank...Die waren dus al lang weg...! Guus besloot op de routesplitsing om de 45 km route te rijden, maar de rest ging rechtsaf de 60 km route op.
Nadat de kopposities weer een beetje verdeeld waren kwamen we bij een stukje waar over de hele breedte van het pad een modderpoel was ontstaan. Joost besloot links om te gaan en ik rechts. Daar zat wel een heel groot gat, maar er liep nog net een banddik spoor langs een boom. Dat ging prima, maar achter mij niet...We hoorden een ijselijke kreet, die echt door merg en been ging...Dat was Biston die niet over dat spoortje was gereden, maar vol in het gat geknald was! Gelukkig bleef hij wel in het zadel en brak de Lefty niet af...

Na een tijdje nam Joost de koppositie over in de veronderstelling dat ik wel zou volgen, maar hij gaf zoveel gas op de rechte stukken dat ik maar besloot mijn eigen tempo te rijden...Het was immers nog ver! Op een slingerpaadje tussen de boompjes door, had ik het achterwiel van Joost weer even te pakken, maar daarna werd het stipje steeds kleiner. Totdat ik op het Henrik Mouwenveld over een heuvel kwam, waar we onderaan rechtsaf moesten en ik in de bosjes (rechtdoor gezien) een Lapje zag. In de veronderstelling dat Joost daar rechtdoor was gegaan en later de mededeling van Mooie Mario bij de oversteekplaats in Gortel dat ik het eerste Lapje was, had ik echt het idee weer aan kop van de Lapjes te rijden. De verwarring werd nog groter toen Paparazzi bij zijn volgende fotoshoot vertelde dat Joost allang weg was...

Gewoon lekker doorgereden en omdat de benen goed voelden, de laatste post rechts laten liggen en richting de kantine van de VV Emst gereden. Omdat hier de 30 en 45 km route ook weer reed, moest er nogal eens ingehaald worden, maar dat gaf over het algemeen geen problemen (soms wel natuurlijk....'Het is geen wedstrijd...!'). Na de laatste asfaltmeters kwam de finish in zicht en daar stond Joost al in de rij voor het afspuiten....Hij was net twee minuten binnen en op mijn vraag of hij niet ergens verkeerd gereden was, had hij geen idee, maar bij een achteraf analyse met de route kaart erbij, moet het Lapje dat ik in de bosjes zag, Biston zijn geweest; het parkoers liep daar  vlak langs elkaar. Vaudte inschatting van mij, maar Joost is dus voor een jaar Lapjes clubkampioen!!!!

Nadat wij de fietsen hadden laten schoonspuiten en ze met een slot aan het hek hadden vastgezet, kwam De Voorzitter binnenrijden. Die had duidelijk de slag gemist en weet dit aan de avond er voor. Hij had samen met z'n zwager Houtlul (die er overigens helemaal niet was...) iets te veel gedronken en dat was schijnbaar slecht gevallen. Hij ging dan ook direct naar huis...
Binnen in de kantine zat zowaar ons SmartLapje! Hij had een alternatieve route gereden van 33,33 km in een eigen rustig tempo. Ondertussen kwam ook Biston binnen, die nog helemaal wit om de neus zag, vanwege de klapper die hij gemaakt had...Tijd voor een biertje dus, maar daar had hij geen zin in..."Doe maar een Radler...." Die klap was echt hard aangekomen...

Na een tijdje kwamen ook Frank en Junior er bij en nog een hééééle tijd later de 'oude' mannen WD, Friedje en Stampertje. Die hadden het idee gehad dat er geen tweede versnaperingenpost was en hadden besloten om toch maar even te stoppen en een banaantje te eten. Toen ze verder waren gereden was daar 300 meter verder opeens wel de verwachte post. Hadden ze daar maar weer even gepauzeerd en de aldaar verstrekte versnaperingen opgeconsumeerd. Want daar hadden ze immers voor betaald...
Hierdoor misten ze wel bijna de slag om het bier in de kantine, maar uiteindelijk werd dat weer ruimschoots gecompenseerd. Mario zorgde nog voor een lekker stuk worst en voor de sterke verhalen zorgden we zelf...We moesten nog een keertje verkassen in de kantine omdat er opgeruimd werd en hoewel lang niet iedereen bleef zitten, was het wel weer de zelfde groep die het licht uitdeed...
Het was weer een erg gezellig dagje met gelijkgestemden...Organisatie van HDKS en kantinepesoneel van VV Emst weer bedankt voor de organisatie en gastvrijheid. Tot volgend jaar!

Jan Knien

 

De rit van Jan op STRAVA

De STRAVA finishfoto van drie Lapjes

De foto's zijn hier in een hogere resolutie en formaat te zien en te downloaden.