Weekend Limburg dag 4
4e en laatste dag alweer van het Lapjes weekend Limburg,
Nadat gisteravond onze eigen bami-bakker van dienst een flinke pan met bami op tafel wist te zetten, was het nog even tijd voor een beetje ontspanning. De één zocht die in een stukje lezen in de meegebrachte vakliteratuur en een paar anderen vonden twee afleveringen van de Deutsche krimi serie 'Cobra' wel heel leuk... Biston had de pens zo dik gevreten dat hij er last van kreeg en ging op tijd naar z'n nest. De rest dronk er nog een paar maar, voor middernacht lag iedereen wel in z'n bedje.
Ik werd wel heel vroeg in de ochtend wakker met een raar misselijk gevoel in de maag en op de pot bedacht ik me dat het misschien wel een goed plan was om de geplande route voor dag 4 te laten vervallen en iets anders te bedenken. Een paar Lapjes hadden het op dag 3 toch al aardig zwaar gehad en met het hoogteprofiel van de laatste 41 km in gedachten, kon dat wel eens lastig worden. Maar eens overleggen aan de ontbijttafel wat de mening van de rest zou zijn. We zijn natuurlijk een erg democratisch cluppie...
Voor het ontbijt eerst nog even met de fiets naar de bakker gereden voor verse broodjes en tot mijn verbazing trokken er om half negen in de ochtend al hele groepen wielrenners door de dikke mist langs... En het was best wel koud..brrrr! Aan de ontbijt tafel werd mijn idee door sommigen met gejuich ontvangen en er werd besloten om de route van dag 1 in tegengestelde richting te gaan rijden. Even veranderen op de laptop en in de Garmin's van Houtlul en mij laden...maar toen we de routes wilden starten, stonden ze er niet in, k#t, nog maar eens proberen en weer niets! Stressss! Dan maar de originele route via het paarse lijntje op het scherm, tegengesteld rijden... Zonder leesbril!
Friedje stond inmiddels te springen in z'n fietspakje, want hij had haast... Om half drie zou de buurtbarbeque op Het Loar beginnen en daar wilde hij in ieder geval nog een paar karbonades van meepikken. Wel grappig om te zien dat Fried het begrip 'opschieten' wel kent, maar het zelf zo weing gebruikt...;)
Het zonnetje had inmiddels de mist grotendeels verdrongen en vol goede moed begonnen we aan de eerst klim over het asfalt richting Ransdaal. En tot onze grote verbazing gaf de routeaanwijzer op het stuur aan dat we linksaf een pad op moesten... Toch tegengesteld... Rare apparaten die Garmin's. Maar vooruit, we waren onderweg en gingen lekker. Tot het moment dat we een paadje niet konden vinden en een paar keer heen en weer moesten rijden, voordat Houtlul riep; hier is een spoortje. En jawel, we gingen weer goed, tot het spoortje wel heel smal werd en we getrakteerd werden op een erehaag van brandnetels! Hier hebben we nog de hele dag plezier van gehad! Dit paadje hadden we (gelukkig..) op dag 1 gemist. Voor de rest ging het allemaal goed, tot Houtlul als mede navigator op kop ging rijden en plat op het stuur vol gas ging... Mooie Mario ging achter hem aan en langzaam verdwenen ze in de verte. Mijn Garmin gaf echter aan dat we links af moesten, maar de twee vooraan gingen keihard rechtdoor! Wij schreeuwen, maar ze hoorden niets. Uiteindelijk had Houtlul door dat hij niet goed zat en hij alleen Mario nog maar bij zich had. Wij waren wel zo sociaal geweest om even te wachten, maar dat was meer om Houtlul uit te lachen!
Omdat er nog twee man moest betalen aan de organisator, zijn we nog even doorgereden naar Valkenburg. Biston en Houtlul wisten een mooi paadje langs de Geul, want dat hadden ze vrijdagavond ook gereden toen ze boodschappen gingen doen. Alleen was het nu zondag en heel mooi weer en bleek dat zelfde paadje een wandel pad te zijn wat verboden was voor fietsers. Daar hebben we niet veel vrienden gemaakt om het maar voorzichtig te zeggen...
Nu we er toch waren, besloten we gelijk ook even een bakje koffie met vlaai te nuttigen en terwijl Friedje en Jan een geldautomaat gingen zoeken, bestelden wij alvast voor zes man koffie en vlaai. De ober van diens snapte niet echt waarom we voor vier man 6 koffi een zes stukken vlaai moesten hebben en het duurde dan ook even voordat hij dat tussen de oren had... Smaakte overigens voortreffelijk. Terug naar Schin op Geul maar langs de hoofdweg over het fietspad gereden en dat gaf Houtlul nog mooi even de kans om een wielrenner op een tijdrit fiets er uit te rijden... vond die vent niet leuk...
Nu was het nog een kwestie van inladen, schoonmaken en 'even'2 uurtjes naar huis rijden. Ware het niet dat we op de A73 een stukje omgeleid werden en door allerlei dorpjes moesten rijden met nog 1000 andere weggebruikers. Liepen we toch drie kwartier vertraging op. Op zich niet zo erg, maar Friedje zag zijn kansen op een lekkere karbonade met de minuut minder worden... Uiteindelijk waren we zo rond zes uur thuis en kunnen we terugkijken op een heel mooi weekend, met veel kilometers (229.1 om precies te zijn), 3138 hoogtemeters, veel gezelligheid en ook nog een paar biertjes...!
Groetjes van Mario, Erik H, Erik B, Wilfied, Jan K en Jan K....