Weekend Limburg dag 2

Het vorige verslag eindigde bij de terugkeer va de eerst rit. Omdat niemand echt zin had om te koken en de biertjes rijkelijk vloeiden na afloop, werd besloten om maar een eettentje op te zoeken. Op aanraden van de verhuursters werd een eindje verderop in het dorp een tent gevonden waar je voor weinig, veel kon eten. Dat was natuurlijk niet verkeerd en na zo’n 500 meter bergafwaarts werd er een eettent gevonden met ‘billige preisen’.  Een eenvoudige menukaart, maar wat er op stond zag er goed uit! We hebben daar heerlijk gegeten en een lekker biertje gedronken!
Achteraf was dit niet de tent die de dames bedoelden, maar wij waren meer dan tevreden. Na het eten nog even een paar afleveringen van ‘De Lullo’s’ gekeken op de laptop, want zoals gewoonlijk gaf de TV weer een hoop onzin. En onzin kunnen we zelf wel uitkramen…Dat gebeurde natuurlijk ook wel…Rond een uurtje of 12 toch maar eens naar bed, want op vrijdag stond de eerst echte rit op het programma.

Na een min of meer onrustige nachtrust, was ik er vroeg uit en heb ik maar vast het ontbijt klaargemaakt en koffie gezet. Alleen was niet iedereen zo vroeg en was het wachten tot Friedje eindelijk beneden kwam! Na het opruimen werd het tijd om de fietsen gereed te maken en de bidons te vullen. Uiteindelijk was het nog bijna half elf toen we op de fiets zaten…Ik had Houtlul als medenavigator aangesteld en de route op zijn Garmin geïnstalleerd. Is toch wel handig, want dan hoef je niet de hele tijd op kop te rijden of te schreeuwen dat ze links af moeten…In het begin van de route zaten al een paar hele pittige klimmetjes, zodat iedereen gelijk goed op temperatuur was. Maar het hele kluppie doorstond de eerst vuurproeven met glans, alleen de Bulls van Houtlul had niet zoveel zin. De borgmoer van de cassette liep los en dan zul je net zien dat je niet dat stuk gereedschap bij je hebt, waarmee je die weer vast kunt zetten…Met een beetje battle damage repair werd gepoogd de moer weer vast te zetten en kon de weg weer vervolgd worden. Het volgende probleem diende zich al weer aan; een grote doorn had zich door het loopvlak van de Schwalbe en door de binnenband  geboord en een leegloper was het gevolg. Dat was snel weer gefikst, maar de cassette moer bleef voor problemen zorgen. Uiteindelijk de hele boel weer eens uit elkaar gehaald en zoveel mogelijk schoongemaakt en de moer weer met een stuk kettingpons en een steen weer vast gezet. Daar kwamen we in ieder geval mee bij de koffie en de vlaai in Cadier en Keer.
Het was inmiddels niet echt warm meer, maar we konden nog prima buiten zitten. Na het tweede rondje koffie en een foto door een locale oudere mevrouw, werd de route weer opgepakt en kwamen we in Berg zowaar langs een fietsenmaker, alwaar Houtlul zijn cassette kon laten vastzetten met het juiste gereedschap. De route ging verder langs mooie singletracks en veldwegen en uiteindelijk kwamen we in Valkenburg nog een hellinkje tegen met een percentage van 14%...Welliswaar op asfalt, maar het was een flinke kuitenbijter. Dat was ook de laatste klim in het park onder Valkenburg…Deze eindigde bovenop de Cauberg en toen had Biston ook de ‘piepe leug’. Maar nadat we hem een Snelle Jelle in het kanaal hadden gevrot, konden we weer verder. Het was inmiddels wel lichtjes gaan regenen en daar hadden we niet op gerekend….Grrrr. De laatste kilometers gingen wel soepel over een licht glooiend parcours en nog een mooie afdaling toe…

Als beloning voor de inspanning toverde Houtlul broodjes met knakworsten uit de keuken en dat ging er in als een preek in een ouderling! Omdat er geen rekening was gehouden met de eetgewoontes van Biston, moest er nog even naar de winkel gereden worden en omdat er al bier in de man was, ging dat op de fiets. Biston en Houtlul kregen zo dus nog een extra ritje naar Valkenburg…Na het douchen gingen de koks aan het werk en werd er binnen no-time een eenvoudige, doch voedzame pasta maaltijd op tafel gezet. Hebben we ook nodig, want morgen wacht de koninginnerit met nog meer hoogtemeters….

Zie hier de rit op Strava