Pizza di Biston

Tien Lapjes, Joost en twee maatjes van Fried z’n zoon gingen van start voor een glibberig ritje door de bossen. Niet voordat Biston de hand was gedrukt en al het beste voor de volgende vijftig jaar was gewenst.
Het vocht van de afgelopen dagen had de bovenlaag op vele delen aardig doordrenkt dus was het opletten niet al te snel de bocht om te gaan. Valpartijen bleven achterwege maar we raakten wel smartlapje kwijt. De beste man was niet in vorm en dat geglibber was niet al te best voor z’n rug en koos zijn eigen weg.
Toch nog lekker rondgetrapt al mochten we niet te ver van huis i.v.m. de pieperdienst van de kantinebaas. In deel twee had Junior nog wat moeite met volgen na een paar ziektedagen. Toen we in Tongeren op hem stonden te wachten zagen we ineens twee helmpjes in de verte naderen, bleek ook de voorzitter bij hem aangesloten. Deze was wat later vertrokken en was ook Smartlapje al tegen gekomen. Gezamenlijk maar snel naar de kantine voor de beloofde sapjes en hapjes.
En terwijl Fried de fietsen schoonspoot en de pizzabakker aan het werk ging vermaakten wij ons met een biertje, de nootjes en de sterke verhalen.
De Pizza, gesneden met een stanleymes, smaakte prima en ging er in als koek.

Biston bedankt en nog vele jaren.

Paparazzi