Dag 2. Bij het opstaan ’s ochtends was het uitzicht erg mistig (dit kwam niet door de wijn van de vorige avond) nee, het was echt een kleine wereld buiten. Gerdien en Jacqueline gingen samen een rondje joggen en Marian en Annie gingen naar de bakker om broodjes te halen, bij terugkomst waren de andere dames ook uit de veren en de ontbijttafel was al gedekt. Na het ontbijt reisden we af naar de stad van het zuiden “ Maastricht “.  Bij het VVV kozen we voor de Vestingwandeling + het Centrum om een beetje cultuur te gaan snuiven. Onder een stalend zonnetje liepen we achter gids Jacqueline aan richting de Maaspromenade, bij deze wandeling kwamen we langs de Sint Servaasbrug, en zagen we overblijfselen van de middeleeuwse stadsmuren, met o.a. Nederlands oudste stadspoort “de Helpoort “. Ook liepen we een stukje langs het riviertje de Jeker, bruggetje over, waarna we langs de watermolen “Leeuwenmolen” gebouwd in 1694 kwamen. Nog even rondkijken in een winkelpand die weer bestond uit kleine winkeltjes van hobbyisten en kunstenaars. Verder kwamen we nog langs een bronzenbeeld ( 2.30mtr hoog ) van een stoere Musketier genaamd d ‘Argatan , een van de hoofd personen uit de roman “de drie Musketiers”. Een paar straten verder kwamen we op een pleintje uit met een gezellig terras waar we koffie met een stuk vlaai bestelden. Onze voetreis eindigde op het Vrijthof met de Sint Servaas Basiliek, op het plein zagen we , hoe een kunstenaar een enorme sleutel aan het schilderen was ( sleutel van de hemel naar de kerk ). Alle terrasjes langs het Vrijhof waren vol, maar in het winkelcentrum vonden we nog een plekje om wat te drinken. Tegen half vijf reden we (met nog een stop onderweg bij de Jumbo) weer richting Margraten. Terwijl bijna iedereen op de bank neerplofte, hadden Jacqueline, Roelie en Gerdien nog energie over om nog een rondje te gaan hardlopen. Voor het avondeten werden de restanten “chineesfood” weer opgewarmd, met als toetje Kwark met fruit. De avond werd weer doorgebracht op de bank kijkend naar “de kwis” op tv, later muziek, onder het genot van een wijntje met wat hapjes.

Dag 3. Lang uitslapen was er niet bij, het was inpakken geblazen, om 11uur werd er van ons verwacht het pand te verlaten. Eerst alle kamers leeg, daarna nog uitgebreid ontbijten en koffie drinken. Na vertrek brachten we eerst nog een bezoekje aan de Amerikaanse begraafplaats. De Amerikaanse 30e Infanterie Divisie heeft deze plek op 13 september 1944 bevrijd. Op 10 november 1944 is hier begonnen met de aanleg van een militaire begraafplaats. Uit eerbied en dankbaarheid heeft de Nederlandse regering de grond in eigendom genomen en in eeuwigdurend gebruik afgestaan. De American Battle Monuments Commission is een instantie van de Amerikaanse overheid die het beheert en onderhoud. Vanuit het bezoekerscentrum leidt het Ereplein met spiegelvijver naar de toren met de kapel. De begraafplaats is verdeeld in 16 vakken onderling gescheiden door de promenade en graspaden. De 8301 grafstenen staan in parallel lopende bogen die zich uitstrekken langs de brede gazons. Ieder liep hier rond met haar eigen gedachten over wat we hier allemaal zagen.
Van daaraf ging de reis verder naar Valkenburg voor een nieuw avontuur, namelijk Grotbiken! Om 12.45uur werden we verwacht bij de hoofd ingang van de Sibbergroeve. Na het inchecken mochten we nog even van het zonnetje genieten. Met nog 7 personen erbij mochten we 123 traptreden naar beneden, en kwamen we op 40 mtr diepte uit bij een open plek waar de gids ons opstond te wachten, hij bracht ons naar de fietsen en gaf uitleg, dan zadel op de juiste hoogte brengen, haarnetje op en de helm, lamp controleren en dan achter elkaar gaan staan, (advies was om de gehele rit achter dezelfde voorganger te blijven) tijdens het fietsen werd regelmatig gecontroleerd of de groep noch samen was, dit gebeurde door de naam van de laatste persoon van voor naar achter door te roepen, en ‘compleet” weer van achter naar voren te roepen, dat het toch mis kan gaan hebben we ook mee gemaakt, door veel bochten achter elkaar en tempo verschil verlies je jou voorganger al gauw uit het oog, dan niet gokken naar welke kant, maar stilstaan en wachten tot de gids komt om de achterblijvers op te halen. Soms werd de doorgang wat lager en riep de gids “bukken”, dan was het gelijk kin op het stuur anders ging je met je hoofd tegen het plafond, de helm droeg je zeker niet voor niets. Ook waren er nog enkele stops onderweg o.a.  bij de werkplaats, (in deze groeve wordt nog steeds gewerkt) hier kregen we uitleg hoe men de mergelblokken er uit zaagde. Ook toonde de gids ons enkele haaien tanden die werden hier regelmatig gevonden, (heel, heel lang geleden was dit allemaal zee) en reed men lek dan was zo’n haaientand meestal de oorzaak. Na één uur fietsen ( 10 km ) mochten we de 123 traptreden weer op naar boven en kwamen we weer in het daglicht. Meer hier over lezen / zien kijk op www.aspadventure.nl 
Na dit avontuur nog even het centrum van Valkenburg in, het was er gezellig druk en al zoekend naar een leuk restaurant, bleef Jacqueline staan voor de etalage van een boetiek, ze zag iets leuks, dus wij met z’n allen naar binnen, en in no-time was ze voorzien van een nieuwe outfit inclusief schoenen. Daarna nog wat eten en drinken om het weekend af te sluiten, ook deze keer was het weer erg geslaagd.
Volgend jaar weer, dan vieren we ons 1e lustrum van de weekendjes weg.  Iets SPECIAALS !!!!!!!!!

Bambi.