In de sneeuw
Een winter wonderland deze zaterdag dus de camera weer in de zak, vast wel tijd voor een plaatje maken dacht ik. Werd me niet echt gegund leek het, valt ook niet mee met die dikke handschoenen aan. Toestel zat in zijn beschermtasje, en die zat weer in een buideltasje op mijn buik, deze achterzak was een beetje klein. Dus om een plaatje te maken, handschoen uit, jas omhoog, ritsje open, hand door het koordje van het toestel, camera uit het hoesje en tasje halen, camera aanzetten en vervolgens richten en scherpstellen. ……………. Inmiddels was het fotomoment voorbij en de Lapjes gevlogen ……………. :-(
Al fietsend een paar foto’s gemaakt maar met één hand aan het stuur in de sneeuw fietst niet echt ontspannend moet ik zeggen. In de buurt van Vierhouten liep een hele kudde zwijnen in het kreupelhout, zij schrokken van ons en zetten het op een lopen. Een van de Keilers rende evenwijdig met ons mee door het bos, ik pakte wel de camera maar toen de ‘buks eenmaal geladen was’ verdween het beest weer in de struiken en sloegen wij af. Het zwijn had er trouwens goed de gang in.
Gelukkig dacht Jan Knien met mij mee toen we even op de twee achterblijvers stonden te wachten, leuk KODAK moment melde hij. Dat zag ik ook, maar op het moment dat ik de foto maakte trapte hij de fiets weer aan en kon ik het hele ritueel van hierboven nog in omgekeerde volgorde uitvoeren. Tegen de tijd dat ik wegfietste waren zij al weer enkele honderden meters op pad. Gelukkig is mijn conditie iets niet dan die van menig Lapje en trappen we het gat wel weer dicht, onderwijl genietend van het prachtige landschap.Al met al toch heerlijk gefietst door een mooi decor en dat hebben vele Lapjes weer gemist, en zoals onze lijfspreuk is, wij jullie niet.
Paparazzi