Hot rondje Utrecht

Slechts vier, eigenlijk 3 plus 1 semi, Lapjes hielden de eer hoog dit jaar tijdens de jaarlijkse Dennis & Susan Classic. Martin, Fred, Jasper en uw Paparazzi Sander maakten de reis naar Utrecht, een dieptepunt, gemist hebben wij jullie niet maar jullie hebben wel wat gemist.

De vooruitzichten waren wat twijfelachtig volgens Pietje Paulusma maar hij zit er wel wat vaker naast dus na een laatste blik op de radar de fiets gepakt en naar de sponsor om in te laden. En dat ging prima in de Caddy van de sponsor, ruimte zat, en met z’n vieren togen we westwaarts. Er zouden nog wat buien overtrekken maar die hebben we niet gezien.
Op de Catharijnesingel was het nog rustig bij aankomst maar tegen elven kwam er van alle kanten wel wat aanfietsen. Net als het aantal Lapjes viel ook de algehele opkomst een beetje tegen. 13 Man/vrouw voorspelde niet veel goeds, gelukkig kwamen er nog twee fietsers bij net na vertrek. De echte diehards waren natuurlijk weer aanwezig plus enkele nieuwe gezichten waaronder ex-veldrijder Maarten Nijland en triatlete Mirjam de Weerd.

De eerste kilometers gaan zoals altijd vrij rustig, lekker warmfietsen en op de smalle en drukke wegen wel net zo slim. In de buurt van Doorn en Leersum komen de eerste klimmetje en waren de kilometers van de dag tevoren nog even te voelen. Terug op de Rijksstraatweg kiezen enkele renners weer de kortere weg naar Utrecht en zo’n tien renners kiezenvoor de lange versie. Na een lusje via Overberg volgt de Amerongse berg, altijd weer een lastige pukkel.
Bij het opdraaien van de Lekdijk kregen we de wind vol van voren, en die was best pittig. Anders dan andere jaren bleven we nog even vrij rustig doorfietsen met Martin en Dennis op kop. Maar toen zij plaats maakten voor andere vrijwilligers liep het tempo langzaam op en probeerde eenieder zoveel mogelijk uit de wind te komen. Door het geslinger van de dijk kwam de wind van voren en schuin van links, mede daardoor viel de groep al vrij snel uit elkaar. Er is nu eenmaal weinig plaats in een waaier, zeker op een smalle dijk met tegenliggers. In tweetallen druppelden ze Wijk bij Duurstede binnen en na een korte stop snel weer verder.

De donkere wolken vonden het nodig om dat kleine groepje fietsers eens even op een flinke regen en hagelbui te trakteren. Vijf man trokken nog snel hun regenjack aan terwijl anderen doorfietsten. Over een afstand van ruim 1 km met harde wind schuin van voren gingen de sluizen vol open, en dat waren niet de Prinses Irenesluizen in de verte maar die boven ons hoofd. De hagel en harde regen kletterde op de helm en sloeg hard in ons gezicht en de temperatuur zakte tot een graad of 5. Door de onoverzichtelijkheid waren de doorgereden uit het zicht verdwenen en de twee andere fietsers bij ons kozen ieder hun eigen weg.
En daar stonden wij, Martin, Fred en Sander bij de sluis. De regen werd minder en wij kozen er voor de route als vanouds te vervolgen langs de dijk richting Utrecht. Het had nog iets sneller gekund maar nu kwam pijnlijk naar voren dat je niet zomaar kopman bent, en die zich maar moet opofferen.
De doorgereden mannen bleken nabij de sluis onder een viaduct gaan staan schuilen en die kennis ontbrak bij ons. Zij kozen een andere weg terug die uiteindelijk 5 km korter bleek te wezen.

Op het terras van het ledig erf scheen de zon dan wel niet constant maar de temperatuur liep bij menigeen op tijdens het LatinHot Salsa festijn. De opzwepende muziek en de tegen een jongeman aan heupwiegende en swingende jongedame trokken vele vermoeide ogen naar zich toe. Vele jaloers blikken gingen richting de jongeman, wij konden immers ook wel wat warmte gebruiken.
Eigenlijk wel jammer dat de jarige Stampertje er nu niet bij was, had hij even helemaal uit zijn dak kunnen gaan op de dansvloer met de jonge schone. Gebrek aan juiste schoenen verhinderde echter dat de Lapjes konden inspringen.

Na een paar biertjes kregen we het toch wel weer fris en hielden we het voor gezien. De eettent op de hoek was nog gesloten dus droge kleren aan, fiets in de auto en noar huus. Konden we na een lekkere douche nog mooi de finale van Luik-Bastenaken-Luik afkijken en zien dat de toppers het ook niet altijd makkelijk hebben.

 

Nog een leuke Tweet van: Mirjam Weerd‏@trimirjam

Bedankt voor de fietsles @denrijn @RoWe78 @maartennijland en de andere mannen :-)

 

Dennis en Susan, weer bedankt voor deze mooie middag van het laatste rondje vanuit Utrecht.

Paparazzi