Lek(er) rondje voor Fred

Nog niet echt fit maar het moest op deze mooie Carnavalsfietsdag maar weer eens gebeuren, effe lekker met de beentjes rondpeddelen. En d'r moest hier ook maar weer eens wat gemeld worden, beginnen al wat afwezigen te zeuren.

Aan de waterstraat stond de raad van elf klaar zodat het totaal op twaalf fietsers uitkwam, 9 Lapjes en 3 semi’s.
Toen we bij Niersen de bossen indoken werd al snel duidelijk dat het niet echt snel zou gaan vandaag, en dan niet alleen bij mijzelf. De ondergrond was nog lekker zacht door de opdooi en daardoor was het af en toe letterlijk aanmodderen geblazen. Gelukkig ook af en toe ook iets minder om nog een beetje gang te houden, maar ja dan ging het weer heuvelop natuurlijk.
De Brander weer op kop maar ook de grote wieltjes zakken gewoon weg dus werd ook zijn grote mond vanzelf iets minder. Ook Fred had er weer zin in maar ook die was wel iets minder branderig dit keer. Wel het nodige klimwerk in het begin waardoor er al snel om een pauze werd gevraagd maar die was er pas op 22 kilometer bij de Refrohut. Helaas was de hut te klein voor alle fietsers en mochten de oude/zieke/zwakken uit de wind zitten deze keer.

De herstart was geen gelukkige, wat een rotpad, glibberen en glijden door een paar sporen, gelukkig werd het later beter ……………… iets. Na bijna 30km was WD even de weg kwijt, hij dacht de kortste weg richting huis te nemen maar nam juist de tegenovergestelde richting. Waar we dus net vandaan waren gekomen, wij volgden trouw, behalve Joost …. die had nog belangrijker zaken te doen.
Vier kilometer verder zag WD het licht en de juiste weg en maakte zich uit de voeten.
Wij maakten nog een extra lusje, dachten we ………….

Bij het Cannenburgergat dachten we even dat Prins Hendrik nog ergens in de struiken verscholen lag en  net een schot loste op een langsstromend zwijn. Het bleek echte Klaplong’s achterband te wezen die met een harde knal het welletjes vond. Pech…….. maar met de hulp en goede raad van alle Lapjes kreeg hij het voor elkaar om voor dit simpele karwijtje toch nog 20 minuten uit te trekken.
Niet erg maar wij kregen het er wel een beetje fris van.   Ok …... er zat een gaatje in de buitenband, maar de oude binnenband had al de nodige plakkers, de nieuwe zat met ducktape aan elkaar geplakt en zijn pomp werkte ook voor geen meter en met een goeie kon die ook al niet overweg.

De andere fietsen werden omgedraaid en richting kantine gedirigeerd, ging ook veel beter met het windje in de rug. Ondergetekende waagde zich nog aan een eindsprintje maar heb vervogens keurig het hek opengehouden tot de laatste man. Ter hoogte van de Hertenkampsweg was er twijfel en uiteindelijk een tweedeling, vijf man richting huis, en vijf man richting kantine. En daar was het nog even warm en gezellig, proost.

Paparazzi