De balletjes van de Voorzitter

De zon scheen weer heerlijk vandaag en dat bracht de sponsor waarschijnlijk op het idee om voor elke aanwezige een zonnebril uit de rugzak te halen. Gelijk werd, na wat lichte aansporingen, het kijkglas door een ieder op de neus gezet. Omdat dit heldere kijkglas niet voor een ieder ook een helderder blik gaf kreeg een enkeling permissie af te wijken van de dresscode. Sponsor, bedankt voor weer een aanvulling op het tenue.

Ook de voorzitter had gesproken in het gastenboek en eigenlijk wilde een enkeling wel rechtstreeks richting kantine om te zien wat ons te wachten stond. Maar er moest toch echt eerst gefietst worden, al was dat natuurlijk geen straf. De ondergrond was her en der nog wel een beetje glibberig maar er was weer prima te rijden.
Fred had er weer zin in en koos een voor hem bekende weg in het eerste deel, gelukkig geen betonpaden dit keer maar zand als ondergrond. Na de bananenpauze op de Elspeetsche heide liep het pad effe dood en doken we echt het bos in om weer op het rechte pad te komen.
Iets later na nog een misser bij Vierhouten belanden we bij de tennisclub, waar echter geen bal werd geslagen, dit deed ons echter wel steeds meer verlangen naar de kantine.
Betonpaden vervelen echter ook dus werd er nog een lus door het Gortelsche bos gemaakt. Trein reed netjes om een plas maar zag een tak, ondanks de nieuwe bril, die naar hem uithaalde over het hoofd en ging er even bij liggen. Zonder erg konden we snel verder naar ’t Loar, de finale was lang deze keer waardoor de onoplettende renners te laat waren. Ik heb niemand meer gezien.

Na het fietsenspuiten kwam de voorzittersvrouw de nodige versnaperingen uitladen. Balletjes van de ZVV en de nodige sapjes van een en andere brouwerij. Het was weer snel gezellig en zo te horen smaakte het prima.
Voorzitter, bedankt voor het lekkers, van mij mag je aanblijven.

Paparazzi

De gereden route van vandaag