(Politie) Ster van Apeldoorn

21 September stond de Ster van Apeldoorn op de agenda, georganiseerd door de Politie Noord en Oost Gelderland en de landelijke Politiesportdag.

De Brander kwam tegen 8.30 uur bij mij langs en samen pikten we WD op richting Apeldoorn, wel moest Brander nog even wat Euro’s pinnen voor de nodige versnaperingen onderweg. Nu is de politie wel je beste vriend maar hier moesten we onderweg toch echt zelf voor dokken.
Over vrienden gesproken, die Vaassense bromsnor, Jaap van M en zijn maatje Henk v.d. W kwamen ook samen fietsen. Gelukkig zagen we ze alleen bij de inschrijving want zijn knuffelbegroeting met collega’s waren wel heel erg intiem. Mijn schoenen zaten nog wat los maar durfde mij met hem in de buurt niet te bukken deze wat aan te trekken.

Op het terrein van CSV  was het al een drukte van belang, er waren deze dag van allerlei sporten te beoefenen en de titel van het meest fitte regiokorps stond op het spel. Voor het fietsen hadden zich zo’n 50 personen aangemeld waaronder dus drie Lapjes. Op de heenweg sloot Wim Karman bij ons aan een samen begonnen we ook aan de uitgepijlde honderd kilometer route. De ging vanaf het Orderbos richting Hoog Soeren, Assel, Hoenderloo, Beekbergen, Hoenderloo, Woeste Hoeve Loenermark, Loenen en Lieren voor de koffiepauze.
Vanaf het begin zat het tempo er, ondanks de af en toe stevige tegenwind, aardig in, en dat ging best lekker. Als benjamin van de groep het kopwerk van de senior maar een beetje overgenomen, “t’ olde mot wel eerst op” maar een beetje respect is wel op zijn plaats. En om wachten in de eindfase tot een minimum te beperken, dit lukte ten dele J.
Onderweg stoven we nog een oude bekende voorbij, ene Harrie Slot. Mij onbekend maar uit verhalen begrepen dat deze man vroeger veel achter de kinderwagen trainde.

De koffiepauze kwam na 75 kilometer en na koffie met appelpunt en een colaatje met snelle Jelle was er weer voldoende brandstof voor de laatste 25 kilometer. Het laatste deel ging door bekend gebied en via de Beemte en Wenum kwamen we nog dicht bij huis maar maakten de route af om tegen 13.30 uur weer de tent in te stappen. Dat de agenten niet zulke geweldige rekenaars zijn bleek uit een kilometerstand van 115 km. Dat is toch een heel ander correctie getal dan dat wij altijd op die bonnetjes van het JCIB zien staan.

De heren en dames, het is toch wel mooi bij de politie, waren allen nog druk in de weer met het beste beentje voor te zetten om zich van hun fitste kant te laten zien. Wij melden ons af en dachten dat we wel een lekker koud biertje verdiend hadden, … dachten we. Er werd niet getapt voordat men met sporten klaar was. Wij waren wel klaar maar dat telde kennelijk niet.
Zo boorde de conditie van oom agent ons mooi een biertje door de neus, alhoewel … wij waren ook wel erg snel natuurlijk.

Igno, Wil en Wim, bedankt voor een heerlijke fietstocht van zo’n 140 kilometer.

Paparazzi