Sneeuw en varkens

Zaterdag 4 december ging het sneeuwen voorspelde de weermannen, we moesten er even op wachten maar na het middaguur was het hier ook aangekomen. Lucht uit de banden, voldoende kleding aan en gaan met die banaan. Door al die laagjes extra kleding was ik niet al te vroeg maar er was ons pas één man voor, en dat was niet de kasteelheer van de waterstraat. Mooie Mario stond ons op te wachten in zijn nieuwe Lapjes tenue en Stampertje met een hoog opgetrokken kraag van zijn dikke winterjas. ‘Ik vuule mie niks best in de bottn’ was zijn commentaar en was niet over te halen zich om te kleden.
Hij had nog alle tijd gehad want Biston was nog onderweg en net toen hij het landgoed opdraaide kwam Frietje ook nog om de hoek. Acht man die niet bang zijn voor een beetje sneeuw doken even later de prachtig witte bossen in. De voorzitter nam het voortouw en stuurde een ruiterpad op, niet zo’n heel gelukkige keuze merkte hij even later. Door al het onoverzichtelijke gehobbel lag hij naast zijn ‘kartonnen’ ros en bij het opnieuw besteigen jodelde hij alsof hij zich al in de Alpen bevond. Zijn trouwgereedschap maakte na een tweede uitglijder niet al te prettig kennis met zijn stuurpen.
De reis ging zonder valpartijen verder via Niersen en de Rollekoot naar de Gortelse bergen en toen door richting Nunspeet. Eigenlijk was er best goed te fietsen in de sneeuw, ondanks de harde ondergrond en verse sneeuw.
Op een mooi pad zat de snelheid er lekker in toen we voor ons een keiler zagen oversteken, toen de eerst mannen dat punt passeerden zagen we nog iets in onze ooghoeken bewegen. Er staken nog wat jonge varkentjes de weg over en een van de beestjes botste tegen het voorwiel van SmartLapje. Een duikeling van beiden was het gevolg, het beestje was het eerste van de schrik bekoemen en maakte zich razendsnel uit de voet … pootjes. De voorzitter zag hem al aan het spit hangen maar was net te laat om het varkentje te overmeesteren. Brander moest zo lachen om dit voorval dat hij over het achterwiel van Paparazzi duikelde.
Na alle consternatie en hilariteit over dit ongebruikelijke voorval vervolgden we onze rit door winter wonderland. We slingerden nog door een mooi deel bij Vierhouten en toen in één streep naar de kantine. Het was al aardig donker toen de finale werd ingezet dus werd het een echt avontuur dit keer. Ik heb mijn achterlichtje maar ontstoken opdat men mij nog een beetje kon volgen.
In de kantine maakte Mooie Mario vrienden met de door hem ingebrachte kratjes, als tegenprestatie voor het mooie pakkie melde hij.

Paparazzi

Bekijk hier de gereden route