Voetbal Kieken

Vrijdag 2 juli, voor vele voetballiefhebbers de dag van de waarheid, voor fietsers de dag voor de tourstart.
ExAlaaf had al opgeroepen om deze wedstrijd bij de Brander in de schuur te komen bekijken en Makelaar Bert zou i.v.m. zijn verjaring voor een natje en een droogje zorgen. JuniorBrander had de schuur tijdens de vakantie van senior omgetoverd tot voetbalkiekpaleis en samen met al zijn vrienden  de wedstrijden bekeken. En dat waren er beduidend meer, vrienden bedoel ik, dan van senior hoorde ik vandaag.
Zelf ben ik niet zo’n meeloper in al dat Oranje gedoe en aangezien mijn grote liefde in Brazilië ter wereld kwam werd de keuze vrij eenvoudig. Was wel de enige daar vandaag trouwens. In het hol van de leeuw werd het sportief opgevat en zag men de humor er wel van in.
Rond vieren druppelde het langzaam vol voor het grote scherm en werd de taart aangesneden. Er was net genoeg voor iedere supporter en met het volop aanwezige gerstenat kon het weggespoeld worden.
De stemming werd zoals bekend al snel minder en tijdens de rust kraakten alle aanwezige coaches de opgestelde spelers dan ook finaal af. De meningen waren wat verdeeld maar er moest gewisseld worden voor de tweede helft. Ik zal de uitspraken van Stampertje maar niet herhalen, het was iets over Wesley met Jolanthe en Silvie met Raphael. De echte coach was een andere mening toegedaan zo bleek even later.
Na de nodige ooohhh’s en aaaahhh’s kwam dan eindelijk de verlossende gelijkmaker en nog iets later de tweede treffer. De polonaise kon worden ingezet. Opvallend hoe mensen na afloop een totaal andere mening zijn toegedaan en als een blad aan de boom omslaan.
Het was gezellig om zo samen met de jongelui van o.a. “de Schuur” samen naar dit spelletje te kijken.
Familie Brander, bedankt voor de gastvrijheid en Bert voor het lentegevoel en de taart.

Paparazzi