Sneeuwvrij bosritje

Zaterdagmiddag 27 februari was alle sneeuw al weer dagen verdwenen, al bleek dat achteraf niet geheel waar. In de Kroondomeinen kwamen we echt nog weer van dit witte goedje tegen, niet dat we nou gelijk de lange latten onder konden  …. maar toch, het was nog te vinden.
Op de stoep aan de waterstraat stond zwager Jan ons op te wachten, de daar woonachtige Jan hing na een wilde nacht het dekbed nog even te drogen. Knien mocht niet langer dan tien minuten op de ATB van zijn Fisiopeut vanwege een ruk …. Eeuuh .. tennisarm opgelopen in Afghanistan. “Daar haal ik de fiets niet voor uit de schuur” was de reactie van Jan dus bleef hij lekker thuis. Nog wel even de afspraak voor een bezoekje volgende week doorgenomen en bezegeld door de meerderheid van stemmen.
Het bos in dus, weer lekker koersen over harde sneeuwvrije paden. Niet dus, wel sneeuwvrij maar een nog erg zachte ondergrond maakte het op vele stukken erg zwaar. Wel goed voor de conditie en de spanning op de spieren maar ook erg vermoeiend dus. De lichtere mannen waren vandaag wat in het voordeel ten opzichte van de wat grotere jongens. De verschillen waren dan ook regelmatig aanzienlijk na een aantal kilometers stoempen.
Het was weer een mooi rondje van de voorzitter van zo’n 45 kilometer, in de slotfase sloot Edwin nog even bij ons aan en kwamen bij een enkeling nog wat oude herinneringen boven.
Junior mocht bij de sponsor nog even een nieuwe botspet ophalen, voor de veiligheid en de ‘looks’ van het geheel binnenkort op de baan. Waarvoor dank.

Paparazzi