Zaterdag 22 november was het een witte wereld op de Veluwe, de eerste echte sneeuw van de seizoen maakte er iets moois van. Alleen was het wel een beetje een natte bende, dus met een gevoel van ”heb er eigenlijk helemaal geen zin in maar vind het toch wel prachtig” gingen ik op pad.
14.30 Uur aan de Waterstraat vertrekken was door het bestuur besloten en was dus ook een keer op tijd aanwezig om stipt op tijd te kunnen vertrekken. De kantinebeheerder moest gelijk flink op de pedalen om nog aan te kunnen sluiten.
Langs de prachtige sprengen van Niersen ging het door een witte wereld via Gortel richting Vierhouten. Onderweg was het genieten geblazen van de omgeving, voor wie daar oog voor had. De ondergrond was nat en glibberig en dat maakte het zwaar en als men dan ook nog een pad kiest met sporen van wel een halve meter diep en plassen en blubber tot aan de trapas word men daar niet vrolijk van. Toch kon hier ook gelachen worden doordat Gerrit er een zachte landing in maakte.
Stampertje had niet zijn dag, nee hij had geen feestje gehad, en bungelde wat achter de groep. Ondergetekende hield hem hier wat gezelschap mede door het maken van foto’s belande ik hier tocht steeds weer en kon zodoende genieten van het gemopper van Stampertje. Als je niet fit bent lijkt alles mis en fout te gaan. Spatbordje verliezen, pedalen die niet werken en noem maar op.
Ondergetekende moest, door een technisch probleem, tijdens de bananenpauze zijn remblokken vervangen. Jammer dat je tijd niet word gegund, als je de hele week ‘kunt’ fietsen wil ik op zaterdag wel eens lekker uitfietsen en mijn fiets rustig kunnen repareren.
Na wat geslinger kwamen we op de Vierhouter bergen, ook hier weinig geduld voor de laatste man die het pijpje leeg had. Zal het niet verder vertellen Gerrit, maar jij hebt wel mooi de marathon uitgelopen. Terwijl enkele Lapjes de Westelijke richting kozen zag de meerderheid dit niet zitten en had meer sympathie voor de zwakke ‘broeder’ en stuurden in Oostelijke richting. Klaplong nam de kop en zaten we dus weer heel snel op het asfalt waar met vereende kracht Gerrit over de laatste bergen werd geloodst.
Biston zou in de kantine de kachel aanmaken en voor iets lekkers zorgen, had hij aangegeven. Maar Biston maakte zijn reputatie waar door ook nu weer te schitteren door afwezigheid. Na het schoonspuiten van de fietsen had Friedje de kachel al aan en konden we hem daar niet alleen laten zitten. En net toen het warm begon te worden en het eerst biertje open was kwam Biston met een tas vol broodjes en soep binnen. Even werd er overwogen om dit lekkers voor de volgende keer te bewaren maar met vijf man konden we dit ook wel aan. BrExKnie kon nog komen om mee te delen maar bleven uit dus namen we nog een tweede bak heerlijke uiensoep met een broodje. Biston bedankt. En onder het genot van een biertje en een stemmig muziekje werd het heerlijk warm in de kantine.
Paparazzi
Eerste ritje in de sneeuw |