Terug

Na het ontbijt werden de kettingen nog even gesmeerd en moesten er nog een paar eerste levensbehoeften gekocht worden (Brood, Bier & Jägermeister).
Hierna werd de Garmin pijl richting Daun gezet. Voorbij de ALDI gingen we links het bos in, maar na 5 km waren we al weer hopeloos de weg kwijt en reden we door een weiland en dwars door een bos. De Voorzitter en Knien stonden daarna op het pad op de rest te wachten, tot een vreselijk gekraak van takken hun gesprek verstoorde en er onder luid gepiep van remmen een Cannondale uit het bos kwam zetten met Stampertje aan het stuur…Hij moest zo hard remmen dat hij over de kop sloeg en op een haar na De Voorzitter mistte….Toen iedereen uitgelachen was, gingen we weer verder om vervolgens voor de tweede keer bij de ALDI uit te komen….

Uiteindelijk kwamen we via schitterende weggetjes (en niet weggetjes) in Daun aan, alwaar we eerst maar eens, in een lekker zonnetje op een terrasje, van een kopje koffie met apfelstrudel (o.i.d.) konden genieten. Met moeite konden we ons van het terras losweken, maar we moesten toch verder op zoek naar het Bike Park…Waarschijnlijk stond de zon verkeerd in de rug, of wees de Garmin pijl de verkeerde kant op, want via een asfalt weggetje met een stijginspercentage van 21%, kwamen we op  een singletrack klim terecht die bij de Drunken Turm (561 meter boven N.A.P.) uitkwam. Zo’n naam spreekt natuurlijk aan en boven op die toren had je een prachtig uitzicht over de vulkaankrater meertjes in de omgeving. Hier kwamen nog een aantal lafaards op quads omhoog…lekker makkelijk zo….we hebben nog wel even proefgezeten, maar fietsen leek ons toch beter.

Vervolgens verder gereden richting Manderscheid, maar volgens Fried ging dat niks worden, omdat de zon in de verkeerd rug stond of zoiets….Na een kleine 60 km al dan niet afzien, zat de zaterdag rit er bijna op en moest er nog een rondje om het Ulmener Maar gemaakt worden. Helaas was de single track verboden voor bikers en bleef de Lapjes bijdrage beperkt tot het lokken van de eenden. Toch hadden we weer genoten van een prachtige dag. Na het materiaal en persoonlijk onderhoud werd door de koks eerst een hersteldrankje geserveerd, wat bestond uit een mix van Red Bull & Jägermeister en door de brouwer ‘Vliegend Hert’genoemd werd. Jammie, jammie….en herstellen dat we deden. Het menu du-jour was Indiase curry met vermicelli…..Heel erg lekker, alleen jammer dat sommige mensen gelijk dachten dat het hele dikke soep was.

Als je overigens denkt dat er in Nederland niets leuks op TV is, dan kun je je troosten in de gedachte, dat het bij onze oosterburen nog veel slechter gesteld is met de programmering. Zo zaten we op zaterdagavond naar ‘Wetten Das’ te kijken met Sylvie Meis en een veel oudere broer van WD57 in de hoofdrollen….En de Duitse belspelletjes zijn een nog grotere belediging voor de mensheid, als bij ons…Wat een bagger. Gelukkig hadden we het één en ander van de fa. Warsteiner en Co in huis, wat nog een beetje troost bracht….
De Voorzitter en Friedje hadden voor Stampertje nog een ‘Geest in de Fles’…De koker waar het mobiele dartspel in zat, werd door hun met een flinke lading ‘human-gaz’ vol geblazen en vervolgens werd bij de arme Stampertje de ‘geest’ onder de neus vrijgelaten….Hilariteit alom natuurlijk, behalve bij het slachtoffer. Uiteindelijk was het vochttekort helemaal weggewerkt en hoefden de meesten slechts éénmaal uit bed om te plassen.

Jan Knien

De gegevens

De gereden route

Hoogteprofiel