P1010021.JPG
P1010022.JPG
P1010024.jpg
P1010025.jpg
P1010026.jpg
P1010028.jpg
P1010032.jpg
P1010033.jpg
P1010034.jpg
P1010035.jpg
P1010036.jpg
P1010037.jpg
P1010038.jpg
route.jpg
z-biston-dronken-.jpg
     

Lekke band voor Stampertje

Zaterdag 2 februari carnavalsweekend, kan me gestolen worden, er moet natuurlijk weer gefietst worden deze middag. Voor de optocht kon ik door de koude wind ook niet echt warmlopen dus rustig richting waterstraat waar zich nog enkele Lapjes melden. Twee man was nog wel wezen kijken hoe familieleden zich uitsloven en in vreemde pakjes steken.

Negen Lapjes zetten koers richting Kroondomein, niet zoveel als enkele weken terug. Ruud had zich ziek gemeld en trok sprintjes van lig naar zitplaats maar waar de rest was?? Zelfs Friedje was weer aanwezig en net nu het carnaval is begint de schmink op zijn gezicht weg te trekken.
De rit ging richting Hoog Soeren en vervolgens door naar Ugchelen / Orden, de paden er naar toe waren niet allemaal even glad. De bosarbeiders hadden de ondergrond danig omgewoeld en in combinatie met regenwater zorgde dit voor een stukkie goed sturen en flink doortrappen.

Verder was er prima te rijden op een overstekende keiler na bleef het ook vrij rustig, al gold dat niet altijd voor het tempo. In de laatste kilometers werd er nog even een afdaling met 50 km/u genomen, Stampertje schoot uit een pedaal maar bleef overeind. Eenmaal op het vlakke was er een harde knal te horen “volgens mie hef d’r iemand lek” riep Stampertje ”verrek da bink zelf” was de volgende reactie.
Dus fiets op de kop en wiel eruit, dat deed hij tenminste nog zelf, de rest besteedde hij als een volleerd slavendrijver uit aan zijn ondergeschikten. Zoals zo vaak in dit soort gevallen staat de pechvogel zelf toe te kijken hoe anderen de band wisselen en de boel weer fijn in orde maken.

Houtlul had last van koude tenen en probeerde deze op te warmen in zijn handschoenen. Of het echt hielp heb ik niet gehoord maar het plaatje deed ons erg denken aan bokito. Toen alles weer aangekleed en gemonteerd was kon de eindsprint ingezet worden. Eenmaal op ’t Loar scheidde de wegen van de harde en zachte kern zich, wie waar bij hoort durf ik niet te zeggen. De ene helft richting kantine de andere richting een warme douche, toch weer heerlijk gefietst.
Hoe lang Biston nog in de kantine heeft gezeten weet ik niet maar gezien de gereden route bij het vertrek vanaf ’t Loar was het of heel erg donker of hij had iets te veel op. Zie de luchtfoto.

Paparazzi