Dag 2  18-08-07   Florence – Bologna
 Aankomst bus in Florence om 7 uur. Nog even in de bus een kop koffie genomen om ons daarna om te kleden en de bagage op onze mountainbikes te pakken.
Na de route te hebben doorgenomen ( goed weergegeven Reitsma route) gaan we van start.
Het is al aardig heet op dit uur van de dag, dus dat wil nog wat worden. Dwars door de prachtige stad Florence de stad die door Julius Caesar gesticht is en zo vaak beschilderd door Leonardo Da Vinci is de moeite van bezoeken waard.
Vandaag gaat de route naar Bologna ongeveer 140 km. Snikheet is het en de hele dag klimmen en dalen van 8 tot 9 %. Deze dag zijn mijn benen niet zo goed vanwege de slechte slaapstandjes van de nacht tevoren. De Kleine Vlo rijd mij echt uit zijn wiel. Deze beklimmingen en de hele rit van vandaag loopt dwars door de Apennijnen. Een prachtig gebied met statige Cipressen en prachtige huizen. Een streek die door de zeer bochtige wegen veel motorrijders aantrekt, die het met de snelheid niet zo nou nemen.
Om 17.30 uur de camping bereikt en de tent op gezet, inkopen gedaan en een lekker pilsje genuttigd. Ruud bleek de kookkunst nog niet verleerd te zijn, want op zijn supersonische eenpitter weet hij weer een heerlijke hap klaar te maken.
Een enorme muggenplaag waar vooral hij last van heeft, heeft als uitwerking dat zijn benen opzwellen door wel 60 bulten.( Natuurlijk de muggenolie vergeten)

Dag 3   19-08-07   Bologna – Ferrera

Om 6 uur op om om 7.30 uur te starten. Ruud had een enorme jeukerige nacht gehad.
Een bloedhete dag waar we nog een gedeelte Apennijnen moeten bedwingen. Ook hier prachtige cipressen die het landschap sieren. Nu dalen we af richting de Po vlakte. Deze dag is de route naar Verona gepland, maar door de zengende hitte zijn we genoodzaakt de rit na 85 km af te breken. Doorgaan met fietsen is op dit moment onverantwoordelijk. De Po vlakte is heet dor en droog. Onderweg hebben we wel veel druiven gejat, maar ook niet te veel want op de fiets aan de schijt raken is geen pretje. We belanden in Ferrera een prachtig stadje met zijn smalle straatjes en het mooie kasteel Castello Estence in het centrum doet je terug denken aan de tijden van weleer. Een gezellig terrasje bezoeken doet de hitte even vergeten. Snel de camping opzoeken, inkopen doen, pilsje drinken, (veel vocht verloren) douchen en lekker eten doet ons om 21 uur het bed induiken om te genieten van een hete dag.

Dag 4     20-08-07      Ferrera – Bordolino
 Na alle dagelijkse handelingen te hebben verricht starten we om 7.30 uur.
Het laatste stuk Po vlakte brengt ons door een landschap welke bezaaid is met druiven-,fruit en fruitplantages. Het is een zeer verkeersarme route, waar we genieten van de aangename fietstemperatuur het de uitgestrekte landschap. Het is een uitgestorven gebied waar veel grote landhuizen leeg staan en aan het verpauperen zijn. (misschien iets voor de beter gesitueerden onder ons om daar een mooi vakantieoptrekje van te maken).
We komen aan in Verona, gelegen aan de Adige aan de voet van de Alpen. De stad is bekend om de tragische liefdesgeschiedenis van Romeo en Julia en is een bezoekje zeker waard. In deze stad raken we de weg kwijt. Een zeer behulpzame Italiaan die op zijn fiets aan het trainen is spreken we aan om de weg te vragen. Hij bied aan om ons via de route naar Bordolino aan het Gardameer te brengen. Hij stond versteld van het tempo wat wij konden rijden met volle bepakking.( RESPEKT DWING JE AF) Aangekomen in Bardolino moest hij nog even met ons op de foto en begon hij zijn terugreis naar Verona. Toch voor hem nog een ritje van zo n 40 km. Vlug de tent opzetten om alles droog binnen te krijgen voordat het begint te regenen.
Even later begint het met onweren en regenen. Onze behulpzame Italiaan zit hier helaas middenin en zal nog wel eens aan ons terugdenken. Bardolino is een gigantische toeristenoord waar de Duitse Jet Set in grote getale aanwezig is. De een nog grotere camper en auto dan de ander. NO PLACE FOR US!!!!!!!!!
Lekker eten en genieten van een lekker pilsje in de tent waar de regen hard op te keer gaat.

Dag 5    22-08-07    Bardolino – St. Felice
Na een regenachtige nacht de tent nat ingepakt gaan we om 7 uur op pad. De rit naar  St. Felice staat vandaag op het menu. We vertrekken met droog weer en de rit voert ons langs de Adige wat een mooie tocht beloofd te worden. Na 35 km slaat het weer om in regen en kou.
Als we dan ook nog even de weg kwijt zijn breekt voor ons de ellende aan. Rillend van de kou en zeiknat vervolgen we onze weg. De kou is haast niet te harden. We besluiten om het tempo maar flink op te schroeven om weer een beetje op temperatuur te komen. Dit lukt!!!!
Deze weg staat ook bekend als de pelgrimsroute naar Rome. Veel fietsers komen we onderweg tegen die deze tocht maken. De begroeting van hen is SERVAAS en wij beatwoorden dit met KNAVEN. Bij een koffiestop ontmoeten we een pater die vanuit Duitsland de pelgrimstocht maakt. Op de fiets in zijn regenpak en Jezus Nike´s trotseert hij weer en wind en ik geloof als hij er aan toe is , Petrus de Hemelpoort voor hem wagenwijd openzet.
Om 16.00 uur vinden wij de camping, wat later een unieke camping blijkt te zijn. Aan de voorzijde op nog geen 25 meter afstand een spoorbaan waar om de 20 minuten een goederentrein langs dendert en aan de achterzijde een zeer drukke autoweg. Je voelt dus wel aan dat we deze nacht zeer goed slapen!!!!! De sublieme kookkunst van de Kleine Vlo brengt aan deze nacht nog enigszins een beetje voldoening.

Dag 6    23-08-07      St. Felice – Prata Allo Stelvio
 Net als anders vroeg op want het wordt vandaag prachtig fietsweer. Vandaag fietsen we door het dal van de Etsch en de Adige. We zitten al in Noord Italië waar het Duits talig is en wij ons er in ieder geval een beetje beter verstaanbaar kunnen maken.
De route gaat over Bolzano en Merano. Trapsgewijs klimmen we het dal uit, uit de bekken van Merano naar boven. Een groot gedeelte van de tocht gaat door een onmens groot natuurpark.
De route van Reitsma hebben we even aan de kant gelegd om de bijna gelijklopende goed bepijlde pelgrimsroute te volgen. Dit is een keer erg rustgevend voor Ruud die nu even niet de kaart hoeft te lezen. Onderweg komen we een paar Zwitserse meiden achterop die de gang er aardig in hebben. Na een tijdje praten kwamen wij er achter dat ze meer dan goede vriendinnen waren.(Paparazzi: zij dachten misschien wel hetzelfde)  Ach wat maakt het uit, ze konden goed fietsen!!!!!!! Ook van dit natuurschoon kun je genieten.
Na een tijdje komen we op onze camping aan. Zeer luxe met sauna stoombad en noem maar op. Na al onze dagelijkse rituelen kruipen we om 21.30 uur in onze slaapzak om heerlijk na te genieten van de rijst met kerrie (jongens wat rotten).
Morgen staat de Reschenpas op ons te wachten.

Dag 7   24-08-07      Prata Allo Stelvio – Pettneu
 Vannacht een paar keer wakker geschrokken van vallende peren op de tent die wij pal onder de boom hadden opgezet.
Vroeg van start, want de Reschenpas moet beklommen worden.
Na een vrij koude nacht beginnen we aan de vrij zware aanloop richting de pas. Het is koud en nevelig als we aan de beklimming beginnen. Onze klim wordt beloond met bovenop de pas met een hoogte van 1520 meter stralend weer en een prachtig uitzicht. Even een foto als bewijsmateriaal maken, waarna wij ons in de diepte storten. De afdaling is uniek om met volle bepakking en een snelheid van 75 km naar beneden te gaan. (onverantwoordelijk) We hebben het bord met verboden voor fietsers per ongeluk niet gezien en rijden snel om de auto s voor te blijven. Na een tijdje fietsen bereiken we de Reschensee. Dit is een groot stuwmeer, waar bij aanleg een compleet dorp onder water is gezet en alleen de kerktoren nog fier boven het water uitsteekt. Veel duikers maken hier gebruik van om het dorp eens van onderwater te bezoeken. We rijden verder door het dal van de Imm met snel stromend water.
Weer een prachtige dag met als beloning een heerlijke maaltijd een lekker biertje en een goede nachtrust. Dat hebben we wel verdiend.

Dag 8   25-08-07         Petneu – Wasserberg
Vandaag gaan we naar de Albergpas en van horen zeggen is dit geen lieverd. Na 5 km begint de zware klim. Inmiddels is de temperatuur flink gestegen en het extra drinken hebben we onderweg wel nodig. Op sommige delen is de snelheid niet hoger dan 5 km/u. maar afstappen komt in ons woordenboek niet voor. Er aan met de lippe. Bovenop aangekomen is het genieten van de vergezichten. Het bedwingen van deze pas van 1793 meter hoog met op het hoogste punt Christoffel geeft een trots gevoel. De enorme bergtoppen om je heen is erg indrukwekkend. De Heilige Christoffel nog even bedankt voor de tot nu toe goed verlopen reis en dat het verdere verloop ook goed zal gaan. Later zal blijken dat ik het hem niet voor niets gevraagd heb. Na een zeer snelle afdaling in het mooie dal aangekomen. Tirol is een prachtige streek met mooie typisch Oostenrijkse huizen waarvan de balkons met kleurige bloemen zijn versierd. Een lust voor het oog. Later blijkt dat Leon, Joost en Fred met hun gezinnen ook in deze omgeving hebben vertoeft. Op richting Bodensee waar wij willen overnachten in Wasserburg. Heerlijk rustige camping aan de oever van het meer. De supermarkt waar wij onze inkopen moeten doen is erg moeilijk te vinden zodat we vandaag vrij laat eten, maar het smaakt er niet minder om. Zo zit je in Italie, de bergen over en dan in Oostenrijk om daarna nog een stuk Zwitserland te nemen en dan in Duitsland te eindigen.

Dag 9    26-08-07       Wasserburg – Sigmaringen
 Vandaag zeer vroeg op, om  6.30 uur op het zadel. Het eerste routeboek naar Bregenz zit er op. Nog maar 963 km naar huis!!!!! We fietsen nog geen kwartier wanneer mijn achtervelg met een enorme knal uit elkaar springt.( nalatig onderhoud ??????) Gelukkig dat het niet gisteren in de afdaling van de Albergpas was gebeurd. Christoffel heeft mijn vraag gehoord en bijgestaan. Bij de plaatselijke fietsenmaker waar ik een uur voor een gesloten deur moet wachten een nieuw wiel gekocht en na 2 uur vertraging kan de rit hervat worden.
De 160 geplande kilometers halen we niet meer maar we zien wel hoe ver we komen. Onderweg een paar keer de route gemist maar snel weer terug gevonden komen we na 110 km op de camping in Sigmaringen aan. Deze camping ligt aan de Donau die hier niet breder is dan 30 mtr. We hebben geluk, de supermarkt is maar een paar minuten lopen. Dit komt goed uit want het is bloedheet. Een paar abdijbiertjes meer gekocht want die kunnen bij deze hitte wel uitkomst brengen. Gezellig met een duits-frans stelletje aan de gezamelijke picknicktafel ons eten koken. Later met mijn SLAPIE nog even een abdijtje aan de oever van de Donau drinken. Het thuisfront nog even bellen en dan vlug onder de wol.

Dag 10   27-08-07      Sigmaringen – Karlsruhe
 Voor de verandering maar weer eens vroeg op om wat later zal blijken een tocht van 193 km te rijden. Het word een mooie rit vandaag met vrij warm weer waar we al wel aan gewend zijn geraakt. Een rit die ons brengt over matige wegen door een geweldig natuurgebied. Na diverse beklimmingen van de Swabische Alb komen er ook weer afdalingen die ik met het knappen van de achtervelg in mijn achterhoofd wel met een beetje meer respect neem. Wij komen aan op de Bovenrijnvlakte waar het goed fietsen is. De route loopt dicht langs de heuvels van de Kraichgau. Hier ook weer de hoogstam fruitbomen die een speciaal karakter aan de omgeving geven. De route klopt niet en bij navraag moeten we 10 km terug om hem weer op te pakken. Wij hebben hier geen zin in en nemen wat normaal niet gebruikelijk is de autobaan naar Heidelberg. Ongeschonden bereiken we het centrum van deze mooie stad, maar wat een drukte voordat je hier door bent. De St. Galluskirche staat er als een pronkstuk bij. Verder rijden naar Tubbingen waar we over de brug van de Neckar komen. Even een foto van deze mooie brug maken en dan zien dat we zo snel mogelijk uit de drukte kunnen komen. Op naar Karlsruhe waar de dichtstbijzijnde camping is. Nou, zo RUHE is het hier niet. S´nachts weer veel auto en treinverkeer. Lekker even op het terras van de camping het o zo nodige vocht aan vullen lekker douchen en na zo n lange rit heerlijk eten en proberen zo goed mogelijk te slapen.

Dag 11  28-08-07      Karlsruhe – Leeheim
Vandaag een klotendag. We gaan een alternatieve weg nemen om een voor ons saaie lus te ontlopen. We worden direct gestraft om buiten ons boekje te gaan. Na veel omrijden en zoeken besluiten we maar weer de oude weg te nemen. De route is op vele plaatsen door verschillende wegomleggingen niet meer te volgen. Dan maar weer zoeken, en wie zoekt zal vinden. De kaart maar weer ter hand nemen vervolgen we de weg naar de camping. Ook deze is weer haast niet te vinden maar een behulpzame dorpeling rijd met ons mee om de weg te wijzen. Op deze camping mogen wij gratis vertoeven met gebruikmaking van alle faciliteiten. De beheerster  vind onze reis zo indrukwekkend zodat ze tot deze geste komt. Een dikke kus van mij was een tegenprestatie voor haar gastvriendelijkheid.
Na deze dag om snel te vergeten een paar lekkere abdijtjes en heerlijk eten om daarna maar snel ons nest in te gaan.

Dag 12     29-08-07    Leeheim  - Koblenz
 Vandaag richting de Rijn.  Na eerst een mooie aanloop door een natuurpark bereiken we de Rijn. Stroomafwaarts wat betekend niet klimmen dus lekker genieten. Aan de overkant van de rivier word je getrakteerd op een zee van druivenvelden tegen de hellingen. Een imposant gezicht. Ook het vele scheepsverkeer is indrukwekkend. Deze rit is voor Ruud een makkie want hij hoeft geen kaart te lezen want verkeerd rijden in de Rijnvallei is onmogelijk. We genieten met volle teugen.
In Koblenz aangekomen moeten we nog wel even de drukke stad door om bij ons slaapadres te komen. Het is een prachtig punt, precies op het punt waar de Moezel en de Rijn samenkomen. Dit noemt men de Deutsche Eck. Op deze splitsing staat een enorme ruiterstandbeeld van Keizer Wilhelm 1.
Op de camping nog even de fiets van een Japanner smeren want die piept en kraakt van alle kanten terwijl hij er nog half Europa mee door moet. Met een diepe buiging bedankt hij ons wat vooral Ruud erg aansprak. WD 40 doet wonderen. Volgens ons heeft hij nog nooit zo soepel en licht gefietst.

Dag 13   30-08-07    Koblenz – Echtz
De dag beginnen met een heerlijke bak koffie en lekkere broodjes kaas en jam. Nog maar 370 km naar huis.
Vandaag het laatste stuk langs de Rijn. Een mooi gedeelte met aan de overkant het stijlvol gelegen Rhudesheim bekend van de wijnfeesten. Bij Remagen verlaten we de Rijn om vervolgens onverwacht te worden verrast met een lange klim van 8 % de Eifel in te gaan. Na een paar dagen niet geklommen te hebben is dit een onaangename verrassing. Een mooie route door de Eifel volgt. Hierna steken we de Zulpicher Bode over. Dit is een uitgestrekt landbouwgebied met een weidse horizon en mooie vergezichten..Na inkopen te hebben gedaan bereiken we de sobere camping aan de Echtzersee. We mogen de tent opzetten nabij een houten omkleedhok. Laten we hier vannacht maar in gaan slapen is mijn voorstel. Dit laat Ruud zich geen twee keer zeggen en gaat meteen met de baas overleggen. Hij krijgt toestemming en de tent hoeft niet te worden opgezet. Fijne ruimte om te koken en te slapen.
Er is hier geen douche aanwezig, dan de poeperd maar met warm water en een washandje schoonpoetsen. Dat we in dit onderkomen mogen slapen komt goed uit want de nachttemperatuur zal niet boven de 5* uitkomen. Heerlijk en lekker warm slapen.

Dag 14  30-08-07    Echtz – Nijmegen
Vandaag de laatste etappe langs het riviertje de Roer (Rur). Door een mooie omgeving en volop natuur baant de Roer zich richting Roermond. Wij volgen de loop van de rivier en komen allerlei wonderschone weggetjes tegen.
Net voor de grens krijg ik een lekke band, snel gerepareerd en snel richting Nederland. We hebben afgesproken om daar zo snel mogelijk een cafetaria te zoeken om dan heerlijk een patat en frikadel speciaal te gaan eten. Het smaakte heeeeeeeerlijk.
Even het thuisfront bellen of ze ons vanaf Nijmegen op willen halen. De route Nijmegen Arnhem hadden we vorig jaar ook al gereden en was ons zwaar tegengevallen. Langs de Maas via Venlo en Arcen naar Nijmegen waar wij door het thuisfront met toeters en bellen worden verwelkomt.
Na een Prachtige tocht van 1848 km is het fijn weer thuis te zijn.
Een heel mooie fietstocht gemaakt zonder grote problemen met een vriend en sportmaat waarvan je op aan kunt en die de kookkunst ook nog goed verstaat (daarom mocht hij ook mee)  

RUUD BEDANKT
In totaal was de tocht 1848 km lang wat betekend gemiddeld 142 per dag met een gemiddelde snelheid van 19 km per uur.