Een gewone donderdagavond met een lekker zonnetje….Heerlijk dikke banden weer dus! Met die wetenschap en het trieste gegeven dat we waarschijnlijk wel weer met maximaal 4 Lapjes zouden zijn, toog ik richting Waterstraat. Aldaar aangekomen stonden Stampertje en Frietje al te wachten met fris gepoetste bikes en de bidon gevuld met vers water.
Ik kreeg van mijn fijne zwager echter het verzoek om m’n fototoestel thuis op te halen omdat hij nog een leuke surprise had voor onderweg…..Waren wel weer 1600 meters extra natuurlijk, maar ja….je hebt maar één zwager, dus dan doe je dat natuurlijk.
Of het aan het weer lag of aan het feit dat ik de zaak een beetje op scherp had gezet in het Proathok, of dat men geroken had dat er iets ‘in de lucht’ hing, maar op de terugweg kwamen Paparazzi, Houtlul (reguliere donderdagavond biker…) en Biston zich bij mij voegen en waren we dus al met zes (6!!!!!) Lapjes……Ongekend voor de donderdagavond…
Terug aan de Waterstraat werd al snel duidelijk wat de verrassing was; Stampertje had een vaatje gerstenat met tapinstallatie en glazen op z’n verjaardagsfeestje gekregen en wilde dit graag met ons delen…in het bos!
Aldus togen we met z’n zessen richting kroondomein met Stampertje op z’n nieuwe Cannondale en een rugzak van Freddie H. op z’n rug.
Een zak die overigens in de Wassink-Vervoort kleuren was uitgevoerd. Is misschien wel een goed idee voor de sponsor om elke week zo’n rugzak met inhoud te leveren….
Echt makkelijk had Stampertje het niet met die 5 kilo extra bagage op z’n rug, maar ‘gelukkig’ kreeg Paparazzi na zo’n 17 km zijn zoveelste lekke band met de Wheeler (wordt toch echt tijd voor iets nieuws…) en kon er een kleine plak-pauze ingelast worden. Terwijl Paparazzi aan het worstelen was met drie binnenbanden met te korte ventieltjes, greep de rest de gelegenheid aan, om onder de deskundige leiding van Biston, het vat aan te slaan…we waren er per slot van rekening toch….Er bleek nog best wel veel bier in zo’n klein vaatje te zitten en vanuit dat oogpunt gezien was het maar goed dat we met zoveel Lapjes waren, anders weet ik het nog niet of we ooit nog uit het bos geraakt waren…..Het werd zo wel heel erg gezellig tijdens de langste ‘bananenpauze’ ooit in het bestaan van Het Zeemlerenlapje….
Nadat we om 20.00 uur ‘hen die gevallen zijn’ hadden herdacht (Stampertje o.a…..) werden de bierglazen gespoeld en het hele zaakje weer in de rugzak van Freddie H. gestopt (nee, nee….niets in het bos achtergelaten…) en werd er weer gefietst alsof de ‘Devil himself’ ons op de hielen zat. Het gemiddelde schoot omhoog als ware het de benzineprijzen en het was aan niets te merken dat er alcohol in ons bloed zat….Misschien moeten we de naam van de club wel herzien in AGOGB (Alcohol Geeft Ons Goede Benen).
Na zo’n 35 kilometer belandde de harde donderdagavond kern (Stampertje, Houtlul, Frietje en ondergetekende) bij de kantine op Het Loar. Hier werd deze gedenkwaardige avond onder het genot van een biertje en een plakkie worst nog eens goed geëvalueerd en zijn we tot de conclusie gekomen dat het fietsen met dikke banden veeeeele malen gezelliger is dan dat gejakker met die dunne bandjes en dat Lapjes die allerlei wazige smoezen hebben om maar niet op de donderdagavond te gaan ATB’en, ongelijk hebben…GA EENS MEE!!!!!
Er is zoveel moois te zien in het bos…al dat frisse (Heineken)groen en wit gekuifde goudkleurige rakkers…..
Uw Paparazzi van dienst Jan Knien
