Dag 2 zaterdag

Aankomst Suze la Rousse om 5.30 uur. De fietsen uitladen, kopje koffie op de eenpits gezet, bagage opladen, om dan om 6.00 uur het stalen ros te beklimmen en de reis terug naar Vaassen te beginnen.
Een gevarieerde dag zou ons te wachten staan. Zeer mooi weer, een prachtige rit door eindeloze wijn en lavendelvelden door de Provance begeleiden ons naar de eerste beklimmingen. Na ongeveer 60 km glooiend landschap beginnen we aan de klim van de Pas de Lauzens, gevolgd door de hoger gelegen Col de Paturel. een stevige klim in de zengende hitte van 9 km.
Tijdens de afdaling een zware regen en onweersbui. Doorrijden in dit noodweer in the middle of nowere was de beste beslissing die we namen. (mijn oma zij altijd, bij onweer niet onder de bomen schuilen)
Zeiknat en ijskoud kwamen we na 120 km aan in Rosier la Jeanette, waar we inkopen deden en de tent opzette.
Het was een eenvoudige camping bij de boer waar ze gelukkig een heerlijke warme douche hadden.
Mijn privé kok Ruud wist in zeer korte tijd een heerlijke warme maaltijd te maken en na een paar lekkere blonde jongens en een praatje te hebben gemaakt met nog enkele "groeneweg fietsers" gingen we, na de route van de volgende dag doorgenomen te hebben, om 21.30 uur plat.

Dag 3 zondag

Volgens vele gelovigen moest dit de rustdag worden, maar niets is minder waar. Om 6.00 uur, gelijk met de vogels wakker en prachtig weer beginnen we met de tent af te breken,  tassen in te pakken, kopje thee zetten en om 7.00 uur weer op het zadel. Vlug bij de plaatselijke bakker, deze zijn om 6.00 uur al open, stokbroden en zoete broodjes voor de ochtend inslaan. Voor 12.00 uur moet dit ritueel weer herhaald worden want tussen 12 en 4 uur zijn alle winkels in Frankrijk gesloten. Wel even wennen.
De hele route loopt van bergdorp naar bergdorp dus gelukkig geen drukke wegen en steden en als maar klimmen en dalen. Vandaag de overgang van de Provance naar de Rhône vallei. na de middag een gedeelte van ongeveer 7 km vals plat voor we in Marcilloles, het einde van het gletscherdal bereiken, maar dan begint een klim van 8 km waar we aan het eind worden beloond met een prachtig uitzicht. Hierna weer dalen tot het rivierdal van de Isere.
De rit van vandaag zit er op. We hebben na 130 km klimmen en dalen geen puf meer om nog door te rijden naar de 30 km verderop gelegen camping. We besluiten maar eens met dit mooie weer te gaan "wild kamperen".
Naast een helder bergstroompje zetten wij ons neer. We gaan vanacht maar eens onder de blote hemel slapen en geen tent op te zetten. Na ons heerlijk in het wild kolkend water te hebben gewassen, van de restanten nog een lekker potje te hebben gekookt zijn we om 9.30 uur in onze slaapzakken gekropen. We lagen amper, toen de plaatselijke brulkikkers elkaar het hof begonnen te maken (wat een kabaal, dit duurde tot het donker werd) Gelukkig, eindelijk slapen!!!!!!!! Net in slaap gevallen, begon het om 12. 30 uur te regenen en te onweren. Geen tijd om de tent nog op te zetten om droog te overnachten, dan maar onder het stuk landbouwplastiek dat we bij ons hadden gaan liggen. Best gezellig maar bloedheet.

Dag 4 maandag

Om 5.00 uur gewekt door die ellendige brulkikkers besloten we de fietsen maar op te pakken en na het nuttigen van een heerlijk kopje koffie, wat we na deze woelige nacht wel verdiend hadden begonnen we de rit naar Mesnois een rit van ongeveer 150 km. Aan de overzijde van de Rhône doorkruist de route eerst nog kilometers het immens brede Rhônedal. redelijk vlak door eindeloze maïs en zonnebloemvelden. Al met al nog een vrij pittige rit met in het begin flinke klimmen tot boven de 500 meter. de uitlopers van de Dauphine. In Mesnois een leuke ANWB camping gevonden.
Inkopen gedaan en gekookt in de overdekte ruimte van de douche gelegenheden dit in verband met het miezerregentje wat op was komen zetten. s Avonds nog even voetbal gekeken, wat op een groot scherm te zien was.
Na een paar heerlijk heldere "blonde rakkers" te hebben genuttigd om 9.30 uur het nest in.

Dag 5 dinsdag

Na een goede nachtrust met af en toe het gebrul van de plaatselijke kikkers weer om 7.00 uur op het zadel. Vandaag de route langs rivier de Ain tot Arc et Senans. Gelukkig is deze rit bijna geheel door het rivierdal, zodat we vandaag een relatief niet zo n zware tocht hebben. De hele dag gereden en misschien maar een stuk of 5 auto´s en enkele groeneweg fietsers gezien. Het was een dag van zweten maar vooral genieten. geen zuchtje wind en felle zon met een temperatuur van 36 graden.
Het laatste deel vanuit het dal naar het hoger gelegen Arc et Senans
 wat een vrij pittige klim is, was vanwege de hitte haast onmenselijk. Veel drinken en een beetje het verstand op nul, bereikten we om 16. 00 uur de camping. Nog nooit was een douche zo fijn. Eerst maar een paar biertjes naar binnen gewerkt en mijn kok Ruud maakte weer als vanouds een heerlijke maaltijd klaar op zijn supersonische eenpitter. Voor het slapen nog even een paar rakkers te grazen genomen en morgen er weer vroeg uit.

Dag 6 woensdag

Na een lekker kopje koffie en een bezoekje aan de bakker, bestegen we om 7.00 uur onze "stalen rossen".
Vandaag een lange etappe naar Bistrof, waar onze volgende camping is. Een rit van 190 km. (moet te doen zijn). We vertrekken met mooi fietsweer, wat na drie uur fietsen omslaat in een stevig regentje. De route is vrij vlak en na een kwartiertje schuilen bij een boer op de deel gaan we weer verder. Het is droog geworden maar er is wel een stevige bries op komen zetten. De hele verdere dag stevig de wind tegen gehad maar wel lekker zonnig. Veel mooie bossen, eindeloze maïs en zonnebloemvelden die helaas nog niet in bloei stonden, leiden ons naar de camping. Zo n grote camping hadden we tijdens onze tocht nog niet gezien. Vlug de tent opgezet en geïnformeerd waar de dichtstbijzijnde supermarkt was. Deze bleek 6 km verder te zijn . Ach, waarom ook niet, nog eens 12 km erbij terwijl je best aan een warme hap toe bent. In de supermarkt aangekomen eerst maar een trees bier ingeslagen, dat hadden we, al vonden wij dat zelf, best verdiend. Na al dat gefiets pas om 9.00 uur aan de warme hap, even gezellig napraten en hup onder de wol.

Dag 7 donderdag

De route van vandaag loopt tot Metzervisse. Het wordt weer veel klimmen bij stralend fietsweer. Een mooie tocht , gedeeltelijk langs de Moezel en door het Moezeldal, om daarna weer naar hoger gelegen gebieden te klimmen. Een erg gevarieerd gebied waar je met volle teugen van de natuur kon genieten. Onderweg nog een steile klim van 18 procent om daarna heerlijk verkoeling te zoeken bij de Heilige Maagd Maria. Zij was tot nu toe de enigste vrouw die we op onze weg waren tegengekomen. Bij haar kapelletje was een dorpspomp waar we ons even heerlijk hebben opgefrist. Zij liet alles gelaten toe. Verder gegaan door de zengende hitte tot de camping in Metzervisse.

Dag 8 vrijdag

Vandaag loopt de tocht tot vlak voor de Luxemburgse grens. Het laatste stuk Frankrijk onder onze wielen door laten gaan. Een mooi heuvelachtig, glooiend gebied met meer heuvels en vlaktes. De echte bergen hebben we achter ons gelaten.
In de namiddag zijn we neergestreken op een zeer mooie camping in Wiltz. Mijn kok had besloten om vandaag maar eens niet te koken. De wel zo bekend in de oren klinkende patat en frikadel speciaal lieten wij ons goed smaken. Een paar halve liters naar binnen laten glijden en even een praatje gemaakt te hebben met een Engelse oorlogsveteraan hebben wij ons weer ter ruste gelegd.

Dag 9 zaterdag

Net als alle voorgaande dagen weer vroeg in het zadel. Vandaag proberen of we de Nederlandse grens kunnen bereiken.
Vanaf de camping een zeer steile klim naar de bakker, valt niet mee op de nuchtere maag!!!!!
We zijn bijna in Luxemburg. De stad Luxemburg is een zeer mooie stad, omringt met prachtige fietspaden en een zee aan oudheden. Een erg mooi land om door te fietsen. Hier nog even een beste klim van 9 km waar we niet boven de 9 km per uur uitkomen. Dan België in. Nou, de mentaliteit en het asociale gedrag van "den Belg" grenst aan het ongelovige en ook de wegen zijn van dien aart dat ze door hun slechte conditie haast niet zijn te befietsen. Kuilen en gaten. Je bent niet moe van het fietsen, maar van het geconcentreerd rijden om maar niet in een gat te rijden en op je bek te gaan. Net voor Spa nog even een steile klim en dan verder over de wegen die we in voorgaande jaren al eens vaker hebben bereden.
Na een toch wel zware en tropische dag zijn we in le Planck op een camping neergestreken.

Dag 10 zondag

Na een goed benutte nachtrust zijn we ongewoon laat op de fiets gestapt. 9.30 uur. Deze dag zien we wel hoever we komen.
De route langs de Maas lijkt ons wel. We moeten het nu zonder kaart doen maar Ruud zijn aardrijkskundig geheugen grenst aan het ongelovige. Hij leid mij langs s´herenwegen die nog mooi zijn ook. Rondom Maastricht zijn in alle dorpen processies gaande, dus moet er veel worden omgereden. Eenmaal boven Maastricht zakken we de Maas af tot Arcen, waar we even een stop houden. Wat ons meteen opviel waren de enorm drukkere wegen dan wij de laatste tijd gewend waren. Net voor Nijmegen stapelen zich zeer donkere wolken boven ons. Vlug in Milsbeek de tent opgezet en hij stond nog maar net of de regen en onweersbui barste los. PFF... net op tijd. Dan maar vlug naar de campingkantine kijken onder het genot van een paar heerlijke biertjes naar de "laatste wedstrijd" van het Nederlands elftal en na deze toch zeer dramatische wedstrijd maar vlug in onze slaapzak gekropen om de uitslag maar snel te vergeten.

Dag 11 maandag

Net als alle andre dagen vroeg opgestaan om de laatste etappe naar Vaassen te volbrengen. Tot over de brug bij Nijmegen niets aan de hand, maar toen begon de ellende. Het stukje Nijmegen - Arnhem was vergeleken bij de afgelopen 10 dagen een ergernis.
Omleiding zus, stoplichten zo, niet normaal !!!!!!! Gelukkig was na Arnhem alles weer "under control".
Om 10.30 uur werden wij door het thuisfront in Wenum met allemaal toeters, bellen en kleurige ballonnen welkom thuis geheten.
Onder een escorte van lawaai legden we de laatste kilometers af.
Het was een fietstocht, die op de kilometerstand van 1525 km eindigde. Een tocht om niet snel te vergeten ook al omdat we zonder pech en valpartijen heelhuids de eindstreep hebben gehaald.
Iedere goed geoefende fietser raden wij aan om dit ook eens te doen. het is meer dan de moeite waard !!!!!!!!!!

Bij deze wil ik mijn privekok Ruud hartelijk danken voor de gezellige fietstocht en het toch maar iedere dag weer verzorgen van de o zo nodige warme maaltijden, die hij op zijn eenpitter voor elkaar wist te krijgen.

Wil