Utrechtse Heuvelrug Ronde

Met acht Lapjes vertrokken we richting Utrecht voor een rondje over de Utrechtse heuvelrug. Er hadden zich meer Lapjes aangemeld voor deze tocht maar op het feestje van de jarige Leon hebben zich weer enkele mensen zodanig misdragen dat ze verstek lieten gaan. Jan had het beste excuus, hij kon bij thuiskomst niet uit zijn pedalen komen en ging voor de deur plat. Het deed wel even pijn maar de genuttigde verdoving deed goed zijn werk en Jan ging lekker slapen. Toen deze verdoving overging in koppijn speelde zijn schouder ook weer op en bleek later in het ziekenhuis zijn sleutelbeen gebroken. Fietsen zit er voorlopig even niet in, we leven met Jan mee en hebben er nog een op hem genomen.
Biston belde mij net voor vertrek met een hese stem om te melden dat hij net zijn ontbijt door het toilet had gespoeld. Hij gaf gelijk toe zich weer misdragen te hebben de avond tevoren en we nu niet op hem hoefden te wachten. Wel was het wachten op de voorzitter die zich het tijdstip van vertrek niet goed meer kon herineren. Een half uur later dan gepland vertrokken we zonder Hoarhelm, die helemaal niets van zich liet horen, richting Utrecht waar we nog ruim op tijd waren voor het geplande vertrek. Hier arriveerde ook de rest van de deelnemers voor die middag, sporters van in en op het water stelden zich aan elkaar voor om lekker een rondje te fietsen. Eerst moest er nog een nieuwe fiets afgemonteerd worden door de webmaster, met het zadel op de bovenbuis kom je niet zo ver. Met ± 18 man en twee dames reden we Utrecht uit waar de eerste lekke band zich aandiende, fiets op de kop en bandje wisselen. De voorband van Fabians ATB bleek ook meer lucht te verliezen dan erin gepompt werd, aangezien het ventiel ingescheurd was en er geen reserveband was kon hij terug lopen. De wandeltocht was niet echt leuk maar een plek op het terras in de zon was zeker geen straf. Wij weer verder door het polderlandschap, langs kastelen en boomgaarden richting de eerste heuvels waar alweer een lekke band voor vertraging zorgde. De groep ging door voor de eerste klimmetjes en de pechvogel repareerde zijn band en sneed een stuk af om na de afdaling weer aan te sluiten. Hier splitste de groep zich voor de lange en de korte route, alle Lapjes gingen natuurlijk voor de lange versie. Met weer enkele klimmetjes, en de laatste lekke band die dag van Friet, gingen we richting Amerongse berg, volgens "de locals" een scherprechter. Voor ons zoiets als de Knobbel vanuit t´Harde maar dan iets langer (± 1km) en met enkele bochten zodat je de top niet ziet. Een mooie klim die goed te doen is, al moest ik de eerste 3 mannen hier laten lopen, de tijdrit van de ochtend deed zich hier even gelden. Na de afdaling Amerongen door en de dijk op, heerlijk in de zon een beetje wind tegen en met een vaartje van ± 40 km/u naar Wijk bij Duurstede. Jammer dat we dit met 3 man moesten doen, de sponsor in het 4e wiel nam niet over en de rest zat op de kant en het tandvlees erachter te harken.........heerlijk fietsen zo. Na een stuk Lekdijk richting Utrecht bleek dat alle fietsers dezelfde afwijking hebben als ze een plaatsnaambord zien. Ik dacht van achteruit iedereen even met een demarage te kunnen verrassen maar de plaatselijk bekende mensen zaten al voorin en gingen op hetzelfde moment vol in de beugel. Carl Verhijen, normaal een man van de lange afstand, mocht nog niet pieken maar had zijn hartslagmeter even uitgezet en was met een hoop gekraak het eerst in t´Goy. De laatste kilometers gingen weer in een rustig tempo Utrecht binnen naar het terras van de plaatselijke Ineke v.d. Schepop. Het "Ledig Erf" is een cafe aan de Utrechtse singel met een groot terras van waaruit elke zondag een fietsclub vertrekt en ook weer terugkomt om samen een lekker biertje te nuttigen als afsluiting. Die taditie hebben wij natuurlijk gelijk overgenomen en beviel ons prima. We kregen wel enkele vragen van andere fietsers hoe we daar zo terecht waren gekomen en waar Vaassen lag? De atwoorden waren simpel, het is hier gezellig, er is bier en natuurlijk fietsen we weer naar huis.
Zoals uit onderstaande foto´s blijkt, veel plakwerk maar wel een hele mooie route en natuurlijk een geweldige afsluiting.

Dennis en Susan, namens alle Lapjes nog bedankt voor deze mooie middag.

Sander

Kijk hier voor de route die wij gereden hebben

(Onderstaande mail was eerder thuis dan wij)

Een erg geslaagde 1e Utrechtse Heuvelrug Ronde, wat ons betreft. Absoluut voor herhaling vatbaar.
Degenen die er niet bij konden of wilden zijn (cc) hebben echt iets gemist.
Bijgaand de foto´s en de verdiende maaltijd na afloop.

Wat statistieken:
lange ronde 82km, korte 55km
hoogteverschil lange ronde 115m
maximale hartslag 194 (Dennis op de Amerongse Berg)

groeten, Dennis en Susan