Zondag 30 oktober. Terwijl gure westenwinden de laatste blaadjes van de bomen rukken en kille regenvlagen tegen de ruiten slaan zit men binnen bij de open haard van de warme chocolademelk te nippen. Zo had het kunnen zijn, maar in het warmste laatste oktoberweekend ooit konden de Lapjes in korte mouw op de fiets naar de Vossenberg in Epe gaan. Het vooruitzicht van menig koel biertje deed het tempo al flink oplopen. De slotbeklimming van de Vossenberg leverde geen probleem op en toen was het wachten op de volgauto’s. Iets na vieren betrad het peloton de feestzaal. In de wielerklassiekers moeten de deelnemers vooraf een presentielijst tekenen en niet tekenen kan uitzetting uit de koers tot gevolg hebben. Hier vergaten een aantal coureurs het boek te tekenen, want zij hadden meer oog voor “rondemiss” Liesbeth en het uitgebreid feliciteren van haar. Gelukkig mochten zij gewoon tot het einde blijven. Ook Paparazzi werd allerhartelijkst bejegend, terwijl hem in de koers nog wel eens de vreselijkste dingen toegewenst worden. Sport verbroedert, al is het bij het Lapje wel eens van sport verloedert. Brander had een dubbeldikke pannenkoek gebakken voor het bruidspaar, die nu hun tanden daarop kunnen gaan stukbijten. Er was een drietal tafels gereserveerd voor dit selecte gezelschap achter in de zaal om het beschaafde deel van de aanwezigen zo min mogelijk tot last te zijn, maar na een eerste “driemaal hoera” was het visitekaartje afgegeven. De geserveerde koffie of thee smaakte goed. Ondertussen kon er gepuzzeld worden op een bewerkte Lapjesfoto waarbij iedere Lappekop van een andere kaak voorzien was. Hoe sommige personen daar echt van opknappen! Maar waar winnaars zijn moeten er ook verliezers zijn. Mijn moeder zei vroeger al “Geef een aap een gouden ring en het blijft een lelijk ding”. Als variant hierop kan gezegd worden: “Geef een Lap een nieuwe bek en hij blijft net zo gek”. Vanwege de warmte werd er van een tweede kopje koffie afgezien en overgestapt op wat verfrissenders.
WD54 had storingsdienst en zou gestoord kunnen worden, hoewel we allemaal weten dat hij dat al jaren is. Gelukkig brak er nergens in de gemeente Epe een takje van de boom.
Uiteraard was er iets ingestudeerd voor deze heugelijke gebeurtenis. Donderdagavond was er volop geoefend bij Ex-Alaaf thuis en het resultaat mocht er zijn onder leiding van maestro Smartlap. Voorzichtig werd er toen al gespeculeerd op het uitbrengen van een hitsingle. Maar voor een volle zaal optreden bezorgde een aantal leden toch wat plankenkoorts. Bij één persoon gierden de zenuwen de dag ervoor al dermate door de keel dat een paar scheefliggende kiezels al voor een nervous-breakdown zorgden. Maar het uiteindelijke resultaat mocht er zijn, al ontbraken de toegeworpen slipjes en de gewillige groupies waar sommigen in stilte al van gedroomd hadden. Wel kreeg de uitdrukking “diepgaan” ineens een heel andere betekenis. De omlijstende flitsshow was ook van hoge kwaliteit. Stampertje was vanaf dat moment een levende flitspaal. Energiek en flitsend totdat de batterijen leeg waren. Wat dat betreft geen verschil met z’n manier van fietsen.
Tussen alle bedrijven door was er ook een heerlijk buffet aan de gang. Voor vegetariërs en carnibalen, die hier vreetzaam naast elkaar leefden. De hoeveelheid was meer dan voldoende; alsof er op gerekend was dat we net met z’n allen Parijs-Roubaix gereden hadden. Maar Paparazzi had de week ervoor nog gezien hoe uitgehongerde deelnemers aan de veldtoertocht in Emst de grote pan met snert geplunderd hadden.
Ex-Alaaf kon het niet laten om een polonaise in te zetten. Was dit een warming-up voor de elfde van de elfde of een cooling-down van toen hij nog met die dooie fazant op zijn kop liep? De dames lieten zich muzikaal inpalmen door twee semi-Franse heren. De Lappen hielden zich meer bezig met het oraal inPALMen.
Menig driemaal hoera weerklonk door de Vossenberg en Kogaatje schoot heel wat filmrolletjes vol. Ook Knien had nog wat digitale ruimte op z’n toestel over na het afgelaste concert van Graveworm en wist enkele Lapjes in uitdagende poses te fotograferen.

Een kopje koffie besloot deze leerzame dag en toen kon de terugreis aanvaard worden.
Wat waren wij verwend vandaag. Domper op de feestvreugde was de ontvoering van de Voorzitter. Gelukkig hadden de kidnappers al heel snel genoeg van hem (in het vervolg gewoon eerst even bij de leden informeren) en werd hij nog redelijk ongedeerd in de buurt van zijn huis uit de auto gezet. Een vrolijk lint van slingerende fietsers bewoog zich richting Vaassen. Biston besloot om de hele terugreis naar Apeldoorn fietsend af te leggen. Z’n racefiets verpietert nu al 7 weken bij Stampertje. Dat lot staat de Nissan (die tot Bistons schrik een echte ouwelullen-auto blijkt te zijn) nu bij Frietje te wachten, maar hij kan er altijd nog een hok voor de geiten van maken.
Paparazzi komt nu voor een moeilijke keuze. Of romantisch de wittebroodsweken in gaan met z’n Liesbeth (al hebben sommigen wat moeite met de uitspraak van die naam) of de site zo snel mogelijk up to date te maken. Wij wachten af.

terug